De Popcollectie
Chris Duchausoit over Joe Jackson: "Hij is een Beethoven-fan en dat is er ook duidelijk aan te horen als hij piano speelt."
ma 16 dec. - 0:47
1. Look Sharp
Chris: "Joe Jackson is samen met Elvis Costello en Graham Parker een deel van 'Angry Young Men'.
We spreken over de nadagen van de punk, maar Joe Jackson had helemaal geen plaats in die punk. Jackson is een artiest die het altijd veel verder ging zoeken dan alleen maar gitaren. Hij is een Beethoven-fan en dat is er ook duidelijk aan te horen als hij piano speelt.
Het eerste liedje dat ik wil laten horen, is het titelnummer van zijn debuutplaat 'Look Sharp'. In dit nummer maak je kennis met zijn fantastische band. 'Look Sharp' is hét ideale nummer voor mensen die graag ‘airdrummen’.
Jackson is vaak letterlijk een 'angry young man' als hij op het podium staat. Een lastige klant ! Ooit zei hij : “Guitars are through in 1982”. Hij wilde geen gitaren meer horen op zijn platen. Maar in dit nummer hoor je die nog wel."
2. Jumpin' jive
Chris: "Joe Jackson is een kameleon. Hij is van vele markten thuis. Hij heeft onder meer een symfonie geschreven en enkele filmsoundtracks. Zo maakte hij de muziek voor de film 'Tucker : The man and his dream'. Zijn derde album was volledig door reggae geïnspireerd, maar zijn vierde plaat was een echt Jazz lp. Op 'Jumpin’ jive' gebruikt hij typische Jazz clichés. De mannen in de jazz zijn “Cats” en de vrouwen heten “Hip Chicks”.
Op 'Jumpin’ jive' kan je onmogelijk onbeweeglijk blijven…"
3. Steppin' out
Chris: "'Steppin’ out' komt uit 'Night and day' van Joe Jackson (1982). Dit komt uit de tijd dat Jackson dat hij New York woonde. En daar heeft hij zich laten ‘besauzen’ door de cha cha cha en de salsa. Dat hele album is daarvan doordrongen.
Ik heb Joe Jackson ook heel vaak live gezien en dat was telkens een feest ! Hij kleedt zijn nummers heel vaak uit om ze nadien weer helemaal in een ander jasje te presenteren. Hij heeft ooit eens een live a capella versie uitgebracht van 'Is she really going out with him'. Als ik mijn niet vergis, is die versie opgenomen op Torhout-Werchter. Zijn concerten duren overigens altijd heel lang. Je kan ze wat betreft lengte vergelijken met de live shows van Bruce Springsteen. Op 'Night and Day' lopen de liedjes in elkaar over. Een kwelling voor elke radiomaker die met heel veel precisie moet aanvoelen wanneer hij een nummer moet starten."
4. You can't get what you want 'till you know what you want
Chris: "Dit nummer komt uit het album 'Body & Soul' (1984). De hoes van de plaat verwijst (alweer) naar een jazz lp. Joe Jackson houdt zich ook heel vaak bezig met opnametechnieken. Dit album is opgenomen in een oude kapel van de loge in New York. En dat hoor je meteen. De galm op deze plaat is fenomenaal. Het album dat daarop volgde (Big World) heeft hij nog anders opgenomen. Die plaat is opgenomen voor een ‘levend’ publiek dat absoluut niet mocht applaudisseren na elk nummer. De mensen moesten zwijgen tot de laatste nooit helemaal was uitgestorven. Hij hoopte op die manier een nog breder geluid te krijgen. Op dit album is een heel belangrijke rol weggelegd voor zijn eeuwige kompaan Graham Maby . De man is bassist en was van bij begin betrokken bij de albums van Jackson. Op 'You can’t get what want ‘till you know what you want’ krijgt Maby de kans om een bassolo te spelen."
5. Down to London
Chris: "Dit nummer heeft heel veel met Motown, ook al is het door een blanke deegsliert uit Engeland gemaakt. Het typeert Jackson helemaal. Hij kleedt tijdens live concerten niet alleen zijn nummers helemaal uit, hij brengt ook vaak covers. 'Tears of clown' is een nummer dat heel vaak op zijn setlist staat, maar hij brengt ook liedjes van The Beatles of echte jazzstandards.
Joe Jackson werkt (werkte) ook heel vaak met vrouwen. Zo heeft hij ooit samengewerkt met Suzanne Vega en Joan Armatrading, maar voor 'Down to London' heeft hij Elaine Caswell erbij gehaald voor de backing vocals. 'Down to London' is een vrolijk liedje en de mensen hebben vrolijke liedjes nodig !