20 jaar eregalerij
Christel Van Dyck over 20 jaar Eregalerij: “We staan voor een lege zaal, maar er zal veel beweging op het podium zijn”
do 22 apr. - 10:24
“Het is hier een beetje raar”, begint Christel Van Dyck. “Normaal is dat hier een bedrijvigheid met veel gekus en mensen die toekomen: “Oh lang geleden! Zo fijn!” En nu zitten wij hier letterlijk in de catacomben van het Kursaal in Oostende. Maar het is wel fijn dat we nog eens buiten mogen.”
Heel wat beweging op het podium
“Vanavond is het allemaal voor een lege zaal”, vertelt Jelle. “Dat is best vreemd. Een hele lege zaal achter ons. We worden gefilmd met een lege zaal in onze rug. Maar dat wil niet zeggen dat het een minder jaar wordt! Vorig jaar hebben we gemist, dus wilden we absoluut dit jaar meer doen. Er komen heel wat fijne artiesten naar hier: Camille D’hondt, Komil Foo, Arno, Jan de Wilde en het Radio 2 koor.”
“Er gaat dus heel wat beweging zijn op het podium”, gaat Christel verder. “Maar goed, de vibes van het publiek gaan we moeten missen. Artiesten op een podium zijn zo blij dat ze nog eens mogen optreden. Zij zijn enthousiast genoeg!”
“En we hebben ze voor ons alleen!”, lacht Jelle. “Wij zijn de enigen die daar naar mogen kijken. Dat is fantastisch! Zondag tussen 17u en 18u in de app van Radio 2 mag iedereen pas kijken.”
"Dit jaar zijn we meer relax"
Christel Van Dyck en Jelle Cleymans presenteren De Eregalerij nu al zes jaar samen: “Als het Kursaal vol zit, in normale omstandigheden, staan wij één minuut voor het begint backstage achter het decor te wachten”, vertelt Jelle. “Dat is het moment waarop we naar elkaar kijken en zeggen: “Welke zotten zijn wij dat we dit weer doen!” (lacht) Dat is nu anders. We kunnen nu rustig onze tekst oefenen en doornemen. We gaan een hele dag opnemen. We voelen ons relax.”
“Het gaat helemaal goed komen!”, bevestigt Christel. “We kennen elkaar ondertussen. Als de ene door de mand valt, vangen we elkaar op. Niemand die het foutje ziet. Maar inderdaad, het moment van het opkomen… Dat is ook het moment waarop je opeens beseft dat je eigenlijk nog naar het toilet moest. Dat heb je nu niet meer.”
“Normaal gezien gaat Christel bij het oefenen ook al eens de trap checken met haar hoge schoenen. Zo komt ze er altijd achter dat de hakken toch net iets te groot zijn voor de trap en dan komen er andere schoenen”, lacht Jelle. "Ook dat is nu niet nodig!"