In zee met ... Karl Vannieuwkerke

Karl Vannieuwkerke bijt de spits af. De ambitieuze sportjournalist overwon een paar jaar geleden kanker en na zijn scheiding heeft hij opnieuw de liefde gevonden.

"Ik ben verslaafd aan alles wat me interesseert."

“Ik denk dat ik eeuwig rusteloos zal blijven.” Karl staat gulzig in het leven en dat zal niet snel veranderen. Al heeft kanker hem wel geleerd om ook van de kleine dingen te genieten. “Ik moet mezelf inprenten dat de wereld verder gaat als ik er niet ben. Al zal ik altijd proberen om zoveel mogelijk dingen te combineren. Ik ben verslaafd aan alles wat me interesseert.”  

Karl is enig kind. En dat vindt hij best jammer. “Ik heb mijn ouders héél vaak gevraagd wanneer ik een broer of zus zou krijgen. Maar blijkbaar was ik een té grote bleiter.” Karl omschrijft zichzelf als kind als een haantje de voorste. “Ik stond toen al op mijn strepen, soms tot grote frustratie van leerkrachten en medeleerlingen.” 

"Mijn leven is rijker na kanker. Maar de ziekte heeft ook wonden geslagen."

“Ik kom uit een moeilijke periode. Maar er is absoluut rust gekomen in mijn leven.” Nu Karl kanker overwonnen heeft, is het tijd om zijn bucketlist af te werken. Lekker eten staat verrassend hoog op dat lijstje. “Ik wil nog veel oesters eten en kreeft en côte à l’os en steak met béarnaisesaus.” Eten is opnieuw een plezier. “Als je een kankerbehandeling krijgt, smaakt alles wat je eet naar kak. Sorry maar het is zo.”

“Het is een cliché maar ik kan nu genieten van de kleine dingen.” En dat doet Karl dan ook. “Nu kan ik opstaan en tien minuten van de zonsopgang genieten.” Al heeft de ziekte ook grote wonden geslagen. “Ik moet mea culpa slaan. Ik wilde mijn twijfels niet delen. De ziekte heeft mijn vrouw en mezelf uit elkaar gedreven.” Al is kanker zeker niet de enige oorzaak van de scheiding. “Je evolueert ook als mens. We waren voordien ook al uit elkaar gegroeid.”

"Ik heb het ook moeten leren om over mijn gevoelens te praten"

Karl lijkt qua karakter het sterkst op zijn vader. En sport is daarin een belangrijke leidraad. Al zijn er ook grote verschillen. “Mijn vader kan moeilijk over zijn emoties praten, ik kan dat wel. Ik vind het belangrijk om zaken te benoemen. Maar ik heb dat wel moeten leren.”

Karl was tijdens zijn kankerbehandeling ook een open boek. Hij deelde zijn verhaal uitgebreid op sociale media. “Dat was een afweging die ik samen met de dokters heb gemaakt. Ook al steun ik er maar drie of vier mensen mee. Ik vind het belangrijk om dat te doen.” Tussen al die positieve reacties, passeerden er ook een aantal negatieve. Maar die zijn niet blijven plakken.

"Dit is de vrouw waarmee ik de volgende 50 jaar wil doorbrengen"

Karl heeft opnieuw de nieuwe liefde gevonden. Caroline Vereenooghe maakt hem intens gelukkig. “Het is een zuiver verhaal. Mijn vrouw en ik zijn uit elkaar gegaan. Ik wilde het leven op mij laten afkomen maar na anderhalve maand passeert er een vrouw waarvan je denkt ‘wat overkomt mij hier?!’ Dan twijfel je geen seconde.”

Karl bracht het nieuws zelf naar buiten en dat was een bewuste keuze. “Eens er geruchten zijn, moet je communiceren. Anders doen anderen dat wel in jouw plaats.” Al wil hij er verder niet veel over kwijt. “Ik heb het moeilijk om er over te praten omdat ik niemand wil kwetsen.” Op de vraag of Karl misschien nog een derde kind wil of opnieuw wil trouwen, blijft hij op de vlakte. “Zeg nooit nooit. Maar eerst kruipen, dan stappen en dan lopen.”

"Echte vrienden blijven. De fakers zijn er van tussen."

“Als je ziek bent, ontdek je vanzelf wie je echte vrienden zijn.” Het is misschien wel het enige voordeel aan ziek worden. “80% van de mensen die zijn weggevallen, kon ik vooraf al bepalen. In die andere 20% ben je ontgoocheld. Maar  die moeten nu ook niet meer in de buurt komen.”

Uiteindelijk heb je maar een paar échte vrienden. En die moet je koesteren. “Het is zo waardevol om die mensen in je leven te hebben.” Maar je moet ook zelf in je vriendschappen investeren. “Het leven is vooral geven om uiteindelijk ook te nemen.”