de madammen
Siska Schoeters steunt zwangere vriendin Linde Merckpoel: “Het is daarbuiten al zo knetterhard. Laat ons een beetje zachter zijn voor elkaar alstublieft”
do 13 aug. - 0:16
Oh baby ik ben zo trots op je.
Ik las het interview van mijn vriendin en lieve Lindecollega in de Standaard. En ik dacht: oh schoon, goei interview, baby. Ik stuurde haar dat ik trots op haar was. En dan sloeg ik de krant toe.
Vandaag lees ik dat ze daar heel veel reactie op krijgt.
Zowel positieve als negatieve. En natuurlijk onthoudt ze alleen maar de negatieve. Want zo zijn wij, wij werken in de media, wij zijn gevoelig aan negatieve reacties. Ook al denken veel mensen dat wij uit plastic, steen, siliconen, botox en betaalde partnerships bestaan.
Jij vindt turkoois misschien een mooie kleur. En Linde misschien niet. Misschien slaap jij liefst ondersteboven hangend aan een roeste buis. En misschien vindt Linde dat minder aangenaam. Misschien was jij wel graag zwanger. En Linde niet. Jij mag dat allemaal. Maar Linde ook.
Want weet je: iedereen ter wereld levert een gevecht. IEDEREEN.
Het is daarbuiten al zo knetterhard. Laat ons een beetje zachter zijn voor elkaar alstublieft. Elk verhaal mag verteld worden, ook al herken jij je er dan niet per se in. Van de roze, bruine of gifgroene wolk. Van bewust/onbewust, van moeten maar niet willen, van willen maar niet kunnen, omgekeerd ook. Van wat dan ook. Het moet niet, maar als iemand dat wil doen, dan màg dat.
Vrijheid blijheid ken je dat? Mensen zeggen dat zo.
Leven en laten leven.
Dat we nog lang mogen mogen. En schol, en als ge niet drinkt dan blijft het vol.
Dat zijn gezegden, uitspraken, platitudes, noem het kind zoals je wil. Maar allemaal waar.
Lieve Linde, een groot drievoudig Radio 2 Zomerhit-winnaar fluisterde me ooit eens in mijn oor “Je bent no-hoo-hooit alleen”.
Vergeet dat niet.
Ik ga dan nu ondersteboven aan een roeste buis hangen.