'Van haar tot pruik': redactrice Kirsten knipt haren nadat vriendin kanker krijgt

Sophie, een goede vriendin van Kirsten, kreeg in september 2013 de diagnose borstkanker. Het was meteen duidelijk: een borstamputatie en preventieve chemotherapie. “Ze was toen net 30 jaar geworden. Het was een enorme shock, je verwacht niet dat zoiets bij zo iemand jong kan gebeuren”, zegt Kirsten. “Bovendien is de moeder van een andere goede vriendin aan borstkanker overleden.”  

Haarverlies 

Sophie ging er tegenaan, vol goede moed, stapje per stapje. Elke chemotherapie voelde voor haar als een overwinning. Natuurlijk waren er voor haar ook ontzettend moeilijke momenten: een lichaamsdeel moeten afgeven, je lichaam opnieuw leren aanvaarden en de nevenverschijnselen van de chemotherapie. Eén daarvan was haarverlies. 

Sophie besliste niet te wachten tot haar haar vanzelf begon uit te vallen, maar liet het afscheren en koos voor een pruik. “Dat zag er in het begin wat gek uit, ik wist natuurlijk dat ze een pruik droeg, maar ik weet niet of veel andere mensen het doorhadden. Voor haar was het een dubbel gevoel, het was niet fijn om die pruik te dragen, maar anderzijds gaf het haar wel vertrouwen om weer tussen de mensen te komen”, zegt Kirsten.

Na een paar maanden begon Sophie haar haar weer te groeien, toch was het moeilijk de pruik af te zetten. “Toen ik Sophie voor het eerst weer zonder pruik zag, had ze een kort “broske”. Het was best een bijzonder moment. Ze zag er zo mooi uit, we moesten beiden huilen”, vertelt Kirsten.

Toen Sophie haar haar weer begon te groeien, besliste Kirsten om haar haar ook te laten groeien: “Ik heb eigenlijk nooit echt lang haar gehad en dacht: waarom niet? Ik laat het groeien tot het lang genoeg is voor een pruik, zo draag ik toch een beetje mijn steentje bij voor lotgenoten van Sophie.” Na bijna vijf jaar is Kirsten haar haar nu lang genoeg, tijd dus voor een kappersbeurt.

Van haar tot pruik

Maar waar komt het haar daarna terecht? “Ik vroeg het aan mijn kapster, maar ook zij had geen enkel idee”, zegt Kirsten. “Zo kwam ik op het idee mijn haar te gaan volgen. Wat gebeurt er met die paardenstaart? Hoe wordt daar een pruik van gemaakt? En hoe is dat om een pruik te dragen? Wat denken patiënten daar zelf van?”