Verpleegkundige Paul De Roeck en zijn collega's voeren actie: "We willen dat er ook voor ons gezorgd wordt"

"Deze middag zijn we met z'n allen naar buiten gegaan om aandacht te vragen voor de problemen die er al heel lang zijn. Met enkele honderden collega's hebben we een ketting - met de nodige afstand tussen elkaar - gevormd en hebben we 2 minuten stilte gehouden. Met de coronacrisis is het duidelijk geworden dat het beroep heel zwaar is. We zouden willen dat er ook voor ons gezorgd wordt." Over heel Vlaanderen waren er kleine acties. "Inderdaad, het is dus niet alleen bij ons dat er problemen zijn. Alle zorgverleners in de brede zin van het woord, moeten onregelmatige uren kloppen en er zijn geen vervangingen. De nieuwe loonschalen zijn al 2 jaar ingevoerd en toch is daar nog niets van in huis gekomen. Jongeren verliezen zo aan inkomen."

Grote werkdruk

Is er een gebrek aan respect? De indruk bestaat toch dat het respect voor zorgverleners toch gegroeid is. "Dat is juist, maar er verandert niets op de werkvloer. De politici moeten over de brug komen. Om de tekorten in te vullen, bewegen onze werkgevers hemel en aarde om jongeren aan te trekken, maar die komen niet. Onze situatie wordt alleen maar erger en erger. Als er jongeren komen, houden die het na een aantal jaren voor bekeken omdat de verloning niet goed is." Heb je de grote werkdruk en het gebrek aan personeel ook de laatste tijd ervaren naar aanleiding van de coronacrisis? "Alle ziekenhuizen hebben zich moeten reorganiseren om die toestand aan te kunnen en dat gaf natuurlijk druk op de ketel. We hebben volgehouden en het is allemaal goed gelukt. Maar nu de coronacrisis bijna voorbij is en de rest weer opgestart wordt, wachten we op vervangingen en de verloning van de onregelmatige overuren.", besluit Paul De Roeck.