Chop choy met… orgaanvlees?

Luisteraar Fransis hoorde het van een vriend: de kippenblokjes in Chinese gerechten bestaan eigenlijk helemaal niet uit kippenvlees. Neen, het zou gaan om stukjes rundermaag die behandeld zijn met smaakversterkers. Slik!

Fransis vroeg voor de zekerheid toch maar eens aan een bevriende slager om de kippenblokjes te bekijken, en ook die zei: “die vezelige structuur ziet er niet uit als kip, dat moet een orgaan zijn”.

Worden we beetgenomen door de afhaalchinees? Of hebben we hier te maken met een typisch geval van ‘broodje aap’?

Wetenschappelijk getest

Elke afhaalchinees controleren is onbegonnen werk, dus nam de redactie van de Inspecteur een steekproef. In elke provincie werd bij één afhaalchinees een portie Chop Choy met kip gekocht. De goedkoopste portie kostte 7,80 euro, de duurste 13 - rijst inbegrepen.

Alle porties gingen naar professor Wim Van den Broeck, celbioloog aan de Ugent. Hij verzamelde voor elke portie de stukjes vlees die het meest verdacht leken, en onderzocht ze onder een krachtige microscoop. Op die manier kon hij uitmaken of het om ‘vlees’ of om ‘maag’ ging.

[ds nid:49391|build_mode:teaser]

Het resultaat was duidelijk: de professor trof in elke staal enkel en alleen spierweefsel aan – ‘vlees’ dus. Die ‘typische vezelige structuur’ blijkt net een kenmerk te zijn van spierweefsel (‘vlees’), want die zal je nooit zien bij (het veel gladdere) orgaanweefsel. Fransis is dus het slachtoffer geworden van een urban legend.

Maar…

Het onderzoek bracht wel iets anders aan het licht: bij twee van de 5 stalen ontdekte de professor meer bindweefsel dan je zou verwachten bij normaal kippenvlees.

Professor Wim Van Den Broeck: “Misschien gaat het om vlees van minderwaardige kwaliteit - heel oude kippen of dieren van een minderwaardig ras. Waar we natuurlijk ook rekening moeten mee houden: misschien is er aan het weefsel water toegevoegd met eiwitten of collageen. Met dat soort ingespoten vloeistoffen kan men het volume doen toenemen.”

Met andere woorden: de “waterkip” waar een aantal jaren geleden nog heel wat om te doen was. Je betaalt voor kip, maar krijgt vlees dat voor een deel bestaat uit water, eventueel aangevuld met wat ‘opvulmiddelen’.

Water inspuiten mag!

Voor de goede orde: van Europa mag kippenvlees tot 5 % toegevoegd water bevatten, zonder dat dat op de verpakking moet aangegeven worden. Een producent mag meer water toevoegen als hij dat duidelijk maakt in de ingrediëntenlijst. Tot 15% extra water is op die manier toegestaan, maar méér is verboden volgens de Europese Unie.

De FOD Economie neemt jaarlijks zo’n 50 stalen om dat te controleren – voornamelijk bij de groothandelaars waar de (Chinese) restaurants hun kippenvlees kopen. Zo’n 10% van de stalen blijkt te veel water te bevatten. Dat percentage wordt gelukkig wel elk jaar kleiner, en het gaat ook voornamelijk om kip uit buitenlandse bedrijven. In 2012 werd de laatste overtreding bij een Belgisch bedrijf vastgesteld.

Het FAVV controleert in het kader van de voedselveiligheid elk jaar de herkomst van heel wat kippenvlees in restaurants en traiteurzaken (ook afhaalchinezen). Die mogen van de wet niet werken met rauw kippenvlees dat ingevoerd wordt vanuit China - dat is sinds de vogelgriep verboden.

Het kippenvlees dat ze gebruiken is dus uit de rest van de wereld afkomstig, vaak gewoon uit Europa. Kippenvlees is op zich trouwens minder fraudegevoelig dan andere vleessoorten omdat het in verhouding heel goedkoop is.

Dat wil echter niet zeggen dat je altijd de hoogste kwaliteit zal krijgen. Wie logisch nadenkt beseft dat je dat moeilijk kan verwachten in een gerecht dat soms niet eens 10 euro kost. Maar kip van mindere kwaliteit is daarom niet automatisch een gevaar voor de volksgezondheid.

Melden

Heb je aanwijzingen dat er gesjoemeld werd met het kippenvlees dat je kocht? Laat het dan weten aan de redactie van De Inspecteur! Je kan fraude met kippenvlees ook altijd melden bij deEconomische Inspectie.