de inspecteur
Treinblog #12 Gegijzeld in de trein
dagboek van een pendelaar
di 27 nov. - 7:23
Ik zat vanochtend opgesloten op de trein. Ik mocht er niet uit. Een half uur lang. Nochtans stond de trein gewoon stil in het station van Brussel Zuid.
Stilstand
De rit verloopt vlotjes vanochtend. De trein komt op tijd aan in Wervik, en met de ‘gewone’ vertraging komen we aan in Gent. Tussen Gent en Brussel val ik in slaap.
Ding dong. We komen aan in Brussel Zuid. Ik word wakker, maar ik snoes nog wat verder. Ik moet er toch pas uit in Brussel Centraal, dus ik heb nog wel een paar minuten om helemaal wakker te worden.
Die paar minuten duren lang. Voordat ik weer helemaal in slaap dommel, overschouw ik de situatie. Het is iets na 9u. We staan nog altijd stil in Brussel Zuid. We krijgen geen informatie. Alleen ‘dat we wachten tot het spoor vrij is.’
Als we te lang stil staan in Brussel Zuid, stap ik uit en neem ik de metro tot in Kunst Wet. Dat is een omweg, maar die omweg is vaak sneller als de trein te lang blijft staan in Brussel Zuid. Ik verzamel mijn gerief en wil uitstappen.
Laat mij er uit!
Er staan twee politieagenten aan de deur. ‘Ik wil eruit’. ‘Pardon?’ Ze verstaan mij niet. Ik leg in het Frans uit dat ik wil uitstappen. ‘Ca ne va pas.’ Ook zij willen er uit, maar het gaat niet: de deuren zijn toe en gaan niet meer open. Zou ik onwel worden? En de deurontgrendeling gebruiken?
Hmmm. Toch maar niet. Ik stel mijn geduld op de proef. En denk al aan de titel van mijn nieuw blogverhaal…
Help mij!
We staan al 20 minuten stil. Ik tweet dat ik vastzit en roep om hulp. Waarom mogen we er niet uit? Waarom staat onze trein stil? Waarom is het spoor niet vrij? Waarom rijden alle andere treinen wel door? #wathebbenwemisdaan tweet iemand.
Ik stuur een privéberichtje naar de NMBS. ‘Waarom mag ik niet uit de trein?’. Omdat dat niet veilig is, is het antwoord.
Huh?! Wat is er nu niet veilig aan uitstappen in een station? Als de deuren open gaan, stappen we gewoon het perron op. Zo gevaarlijk is dat toch niet? En waarom staat onze trein stil? Dat weten we nog altijd niet.
Niet veel later horen we de treinbegeleider. ‘We wachten nog altijd tot het spoor vrij is.’ Massa’s gezucht en gevloek. Nog altijd geen reden waarom. ‘Intussen kan je de deuren openen.’ Hoera! Ik spurt naar de deur, en spring het perron op. Vrij! Uiteindelijk vrij!
De redenen
De reden waarom we stil stonden, kom ik pas later te weten. Er waren problemen met een bouwkraan, en niet alle sporen waren vrij op de Noord-Zuid-verbinding. Zeg dat dan! Zo moeilijk is dat toch niet.
De reden waarom we niet mochten uitstappen? Omdat de trein elk moment kan vertrekken eens de deuren gesloten zijn. Zeg dat dan! Zo moeilijk is dat toch niet.
Dat er problemen zijn met een kraan, zit in de verkeersinformatie. Alle automobilisten hebben het dus gehoord. De pendelaars niet. Jammer.
We konden het dus wel weten dat de trein niet op elk moment zou vertrekken. We konden de deuren dus al veel langer geopend hebben. Maar ja. We wisten het niet.
