de inspecteur
Treinblog #27 Trein afgeschaft
dagboek van een pendelaar
do 11 apr. - 11:23
Ik lig in mijn bed. Ik moet nú opstaan als ik mijn rechtstreekse trein naar Brussel wil halen. Ik kan ook de trein nemen naar Kortrijk en daar overstappen. Dan ben ik een half uur later op mijn werk. Maar dan kan ik wel nog een kwartier blijven liggen. Een kwartier blijven liggen is héél lang als je moet opstaan. Ik twijfel. Komaan. Ik sta op. We gaan voor de rechtstreekse trein! Hopla!
Blind vertrouwen in de NMBS (OMG!)
Ik kijk niet of mijn trein wel rijdt. Het is de laatste weken altijd goed gegaan. Ik krijg een blind vertrouwen in de NMBS! Ai ai. Dat loopt slecht af.
Mijn pendelmaatjes staan al op het perron. Blijkt dat ik gisteravond aan een ramp ben ontsnapt. Door een ‘persoonsongeval’ lag het hele treinverkeer in de soep. Eén van mijn pendelmaatjes heeft er meer dan drie uur (!) over gedaan om van Brussel naar Wervik te reizen. Ze heeft met een bus de hele Vlaamse Ardennen doorkruist en haar man is haar komen oppikken in Kortrijk. Ik heb de trein gisteren niet genomen. Oef zeg. Dat hebben we dan mooi kunnen ontwijken.
Helaas. De naweeën van de problemen van gisteravond zijn nu nog merkbaar. ‘Ha!’ zegt één van de pendelmaatjes. ‘Je bent er! Onze trein rijdt niet, hoor’. Hoezo?! ^Tim van @NMBS beantwoordt mijn vraag op Twitter bijna onmiddellijk.
Mijn bed
Ik kon dus tóch langer in mijn bed blijven liggen! Toeme toch! Al dat getwijfel tussen droom en daad was dus eigenlijk niet nodig geweest. Hier sta ik dan. Op het perron. Bij 1 graad. Man toch, wat is het koud.
Gelukkig maken we het gezellig met de pendelmaatjes. Het is dikke ambiance. En we genieten van de mooie zonsopgang.
Drie wagonnetjes
We moeten een kwartier wachten op de volgende trein. Dat valt nog mee (!). Maar die trein heeft ‘uitzonderlijk’ maar drie rijtuigen. Hopla. Dat wordt weer drummen.
We vinden gelukkig een zitplaats. Dat is voor de pendelaars die in Menen, Wevelgem en Bissegem opstappen niet het geval. Ocharme toch. Wij hebben het naar onze zin. We zijn goedgezind. Hoe het komt, geen idee. Maar we zijn samen, en dat is veel waard.
Excuses
We praten honderduit op de trein. Ik besef dat we onze medereizigers storen. Ik bied mijn excuses aan. ‘Sorry dat we zo luidruchtig zijn. Maar we zijn een beetje over onze toeren omdat onze trein is afgeschaft en we het nu met drie wagonnetjes moeten doen.’ ‘Geen probleem,’ zegt een mevrouw. ‘Ik begrijp het volledig. Zaten jullie gisteravond ook vast?’
En zo zijn we vertrokken. De treinmiserie zorgt voor sociale cohesie. Het wordt nog een fijne reis.
Bedankt NMBS. Om onze trein af te schaffen. En drie wagonnetjes te laten rijden.
Oja, die drie laatste zinnen zijn ironisch bedoeld hé. Maar we overleven het wel.
