Treinblog #28 Een dagje Brussel

Ik wil me op voorhand excuseren. Ik neem niemand iets kwalijk. Ik viseer niemand. En ik hou van actieve senioren, echt wel. Maar er moet me toch iets van het hart.

Ze staan er weer. Een clubje actieve senioren. Ze staan op het perron, na een dagje Brussel. Ze gaan richting huis. Ze nemen de spitsuurtrein.

Je herkent ze onmiddellijk, die clubjes. Ze zijn altijd zo gelijkend. De leden zien er vaak hetzelfde uit, de constellatie is dezelfde en ze gedragen zich hetzelfde. Daarom dat het me van het hart moet. Het valt te vaak op. En pendelaars herkennen ze direct.

Hohoho!

Dit clubje heeft iets met cultuur te maken. Je ziet dat. En je hoort dat. Je haalt er 'de leider' meteen uit. Iedereen staat rond hem. Of toch zo dicht mogelijk in de buurt. Hij neemt de hele tijd het woord. Hij deelt nuttige informatie doorspekt met eigen kennis en ervaring en maakt af en toe een grapje. Waarna de hele groep in 'hohoho' en 'hahaha' uitbarst. Deftig, niet heftig.

Ze hebben er een leuke dag van gemaakt, hier in Brussel. Het was een interessante uitstap. Ze lijken allemaal tevreden. Goed gedaan, hoor, beste leider! Wat ben jij toch een kadee! Hohoho en hahaha.

Ze zijn van West-Vlaanderen. Van in de buurt van Waregem. Ik herken het dialect. Zalig dialect trouwens!

Even paniek

De trein komt aan. 'Ho!' merkt er iemand op. 'Is het den dienen?' Hij kijkt op het bord en geeft zelf het antwoord. 'Jaja, Gent Sint Pieters!'. Hohoho, hahaha. Wat goed zeg. De trein is daar. Alles verloopt volgens plan. Ze zijn opgetogen.

Maar oei. Er heerst wat paniek. De trein komt aangereden, maar waar stappen we nu op? Er zit al veel volk op. En er staat zoveel volk op het perron. Oei oei. En wij zijn met zoveel. En wij willen zitten. Bij elkaar. Want we hebben nog zoveel te vertellen. Over de evaluatieavond en de volgende vergadering en de plannen voor de nieuwe uitstap. En we moeten toch nog eens zeggen hoe goed de leider het wel heeft gedaan. En we moeten nog veel hohoho'en en hahaha'en.

Volg de leider!

'Naar voor!' zegt de leider. Iedereen gehoorzaamt onmiddellijk. De eerste draait zich om en loopt recht tegen mij. Ja, ik sta daar. Ik wacht ook om op te stappen. Dat is zo. Maar dat kan niet! Paniek! De leider zei 'naar voor' en er staat iemand in de weg! De man blijft staan, verwacht dat ik opzij ga. Het perron is nochtans breed genoeg. Hij zoekt een uitweg. Dan toch.

De trein vertraagt. Staat bijna stil. 'Ho!' zegt de leider, 'hier, hier!'. Hij keert terug. Wil de deur nemen die dicht bij hem staat. De hele meute terug. Ze staan voor de deur. Die gaat open. Iemand moet afstappen. Maar hé, dat gaat niet! Wij staan voor de deur, wij moeten naar binnen! Wij willen zitten! Bij elkaar! En bij de leider!

De leider stapt op . 'Volg mij!' roept hij. Volg mij, echt waar. Hij stapt naar rechts. Ik ga naar links. Ik wil niet bij hen zitten. Hoegenaamd niet. Ik heb geen zin in hohoho's en hahaha's. Een deel komt met mij mee.

Roepen! Roepen!

Oei oei. Chaos. Ze roepen. 'Is er daar nog plek?' 'Ik ga hier zitten.' 'Kom hier zitten!' 'Maar er is daar geen plek!' 'Wie heeft er nog geen ticket?' 'Josiane, kom maar hier zitten!' 'Jamaar, is er daar plek?' Josiane had zich al wat ongemakkelijk tussen de 'gewone' pendelaars geïnstalleerd. Wetende dat ze heel wat ambiance en nuttige info zal moeten missen.

Ze roepen van de ene coupé naar de andere. De deuren laten ze open staan, uiteraard. Een pendelaar doet ze dicht. Josiane gaat naar het andere gedeelte want 'er is nog plekke wi'. Ze laat de deur openstaan. Andere leden krijgen het ook in de gaten: 'er is nog plekke, kom!'. Ook zij verhuizen. De deur... juist ja.

Ze zullen nog heel wat pret beleven op de trein. Gelukkig niet naast mij. In Gent gaan de deuren op, ik hoor een hels kabaal vanuit de andere coupé. 'Jaja, hohoho, mor allez, hahaha, mo how zeg.' Blij dat ik daar niet zit. De man naast mij kijkt door de deur. Houden die nu écht zoveel lawaai? Hij kijkt bedenkelijk. De man vóór hem lacht luidop. 'Ja, amai.'

Dus ja: wij pendelaars, wij begrijpen elkaar. Wij houden van actieve senioren. Maar ze nemen beter de trein buiten de spitsuren. Hohoho!

Hahaha. Nogmaals sorry.

Alle andere verhalen vind je op Sofies website. 

Je kan ook haar Facebookpagina leuk vinden!