de inspecteur
Treinblog #29 Een feestzaal in het station
dagboek van een pendelaar
wo 24 apr. - 11:37
Het stationsgebouw van Wervik is verkocht. Het stond lange tijd te koop. Nadat de loketten dicht zijn gegaan. Iedereen zijn ticket via een automaat moet kopen. En we niet meer in het gebouw kunnen schuilen bij vriesweer, wanneer onze trein vertraging heeft of afgeschaft is.
Ideeën genoeg
Uiteraard werd er heel fel gespeculeerd op het perron. Wie gaat het stationsgebouw van Wervik kopen? En wat gaat ermee gebeuren? Elke pendelaar heeft zo zijn eigen idee.
Hopelijk komt er een bakkerij. Dan hebben we verse croissants elke ochtend!
Voor mij mag het een krantenwinkel worden. Leesvoer te over voor op de trein!
Zolang ze er ’s ochtends vroeg koffie verkopen, is ’t voor mij allemaal goed.
We hebben allemaal ons eigen verlanglijstje. We hopen gewoon dat we mee kunnen profiteren. Dat het niet gewoon een huis wordt. Maar dat het een extra troef wordt voor het Wervikse station. Iets wat het pendelen (nog) aangenamer maakt.
Ze zeggen dat…
‘Is het stationsgebouw al verkocht?’
‘Geen idee.’
We zitten wekenlang vol spanning af te wachten.
‘Ik hoop dat de nieuwe eigenaar de klok zal terughangen!’
Ja, want onze klok is weg. De NMBS heeft de klok weggehaald om te besparen. Inderdaad. De klok verwijderen is een besparingsmaatregel. Ik had het daar eerder al over. Je leest het hier. En hier. En ook hier. Ja, ik zeg het: over de stationsklok in Wervik kan er veel verteld worden. Maar nu is ze weg. Dus we hopen dat de nieuwe eigenaar ze terug haalt!
Het is zover!
'Ik heb gehoord dat het stationsgebouw verkocht is!'
Het hoge woord is er uit. Eindelijk!
‘Ah! En wie heeft het gekocht?’
‘Iemand die nu een bakkerij heeft.’
‘Juuuuj! Een bakker!’
Je kent dat, in zo’n kleine stad. Nieuws gaat snel rond.
Wat het uiteindelijk wordt? Een bakker die er een feestzaal van gaat maken. Zeggen ze. Een feestzaal. Tja. Daar hebben we weinig aan. Op het eerste gezicht toch. Want ja, wij pendelaars zijn inventief.
Plannen plannen plannen
‘Kunnen we niet elke ochtend een pendelfeestje geven in de nieuwe feestzaal? Met koffie en verse croissants!’
Wat een goed idee. Het komt van één van mijn pendelmaatjes. We staan op onze afgeschafte trein te wachten. En dus beginnen we te fantaseren.
We kunnen de feestzaal elke ochtend afhuren. Van 6u tot 8u. En dan kunnen alle pendelaars er aanschuiven aan het ontbijtbuffet. Verse croissants, pistolets, lekkere koffie,… Aja, want de eigenaar is een bakker! Elke dag feest! We zouden blij zijn als onze trein is afgeschaft, want dan kunnen we langer aan de feestdis zitten!
Wat een geweldig idee! Een beetje zot, ook, ja. Dat weten we. De realiteit is waarschijnlijk dat er op maandagochtend nog feestvierders in het stationsgebouw zullen zijn, wanneer wij onze trein willen nemen. Dat ze waggelend over het perron gaan lopen. Hun feestmaaltijd ergens in een wachthokje achterlaten. Of de toiletten niet vinden.
Ah ja, laten we positief blijven. Het is goed dat het stationsgebouw een nieuwe toekomst krijgt. Wat het ook wordt. Maar beste eigenaar: denk toch maar eens na over die stationsklok. En dat pendelfeestje, uiteraard.
