Alain Remue: "Zeggen dat we stoppen met zoeken, is het moeilijkste moment"

"Mijn standpunt is altijd geweest: je moet alles doen wat je kan, alles wat in je mogelijkheden ligt, alles wat logisch is en blijft en wat je op een zinvolle manier kan doen. Als zoeken, zoeken om te zoeken wordt, dan moet je overwegen om te stoppen. Want dan ben je waarschijnlijk aan het prutsen. Je moet dat op een professionele manier beoordelen, alles checken wat er te checken valt, alle tips, alle getuigenissen, alle zoekzones, maar op een bepaald moment ben je bij manier van spreken uitgezocht." 

Dat is het standpunt van de onderzoeker, maar wat met de familie, de vrienden? Kan je hen overtuigen? "Je moet communiceren. Mijn standpunt is altijd geweest: wees transparant. Ik heb er geen probleem mee om aan familie uit te leggen wat we allemaal hebben gedaan, wat we nog zullen doen, hoe we het willen aanpakken, maar op een bepaald moment moet je open en eerlijk met die mensen kunnen praten. En dat lukt ook wel." 

"Maar het is een hard moment. Het is één van de moeilijkste momenten in zo'n proces. De familie gaat op dat moment beseffen, 'Oei, men stopt met zoeken'. Maar de realiteit leert mij ook dat je soms een stuk moet vertrouwen op de natuur. Misschien doet de natuur ook zijn ding. En in andere gevallen weet je of heb je het gevoel, dit komt nooit meer goed. Die zien we nooit meer terug."

740 dossiers

"Ik sta nu 24 jaar aan het hoofd van de Cel Vermiste Personen. In die periode hebben we 27.000 dossiers behandeld. Daarvan staan er op dit moment nog 740 dossiers open. 740 dossiers van mensen die nog altijd geseind staan als vermist en waarvan we dus geen enkel idee hebben waar ze zich bevinden."

"Er zullen er wel een paar bij zijn die het vandaag heel goed stellen. Zeker weten. Maar het zullen er geen 15 zijn. Dat wil zeggen dat er nog altijd 730 anderen vermist zijn. En daar leert de ervaring ons dat die mensen waarschijnlijk overleden zijn." 

Driekwart van de dossiers van vermiste personen zijn dossiers van zijn suïcides, zelfdodingen, bewuste keuzes. Dan heb je een reeks ongevallen, stomme accidenten - mensen rijden om een of andere reden in het water en worden niet onmiddellijk gevonden. Je hebt ook een aantal criminele feiten, gevallen zoals Nathalie Gijsbrechts. Je hebt dus verschillende invalshoeken."

Elke zaak is anders

Ons basisprincipe is: elke zaak is anders. Maar het is wel van ontzettend groot belang dat je dat bespreekt en bespreekbaar houdt met de familie. Dat zij ook mee zijn in de manier waarop politiediensten en justitie denken. Dan heb je die mensen ook aan je kant. Je mag mensen nooit het gevoel geven 'we trekken het ons niet aan'. Dat gaat ook niet." 

"Ik kan je met het hand op het hart zeggen dat als zo'n zaak bij ons binnenkomt dan proberen wij, op welke manier dan ook ons werk te doen. Ook na verloop van tijd kan er plots een nieuwe invalshoek gevonden worden. Soms moet je ook buiten de lijntjes denken. Ik zeg altijd tegen ons mensen: 'Zeg nooit nooit. Alles kan.' Maar dan moet je per definitie in dit soort dossiers buiten de lijntjes denken en niets uitsluiten. Mensen doen soms rare dingen, maar mensen overkomt soms ook de meest rare dingen." 

"We weten nu niet wat er met de 2 duikers is gebeurt. Is er één van de twee in de problemen geraakt? Heeft de andere willen helpen? Hebben ze op een bepaald moment bewust gekozen van als de ene niet meer naar boven geraakt, zal de andere ook niet meer naar boven gaan? Daar kan je blijven over filosoferen. Maar dat brengt ons die mensen niet terug."

Antwoorden geven

"Maar voor de nabestaanden is die onzekerheid natuurlijk vreselijk. Dat is de kern van het probleem en dat heb ik geleerd van ouders van vermiste kinderen waar ik enorm veel respect voor heb, en ik weet het klinkt heel bizar, maar slecht nieuws brengen is vaak zo veel beter dan geen nieuws.

Als je ons werk zou moeten samenvatten in 2 woorden, zou ik zeggen: antwoorden geven. Ook als is het een slecht antwoord. Een slecht antwoord is zoveel beter dan geen antwoord." 

----------------

Wie met vragen zit rond zelfdoding kan terecht op de Zelfmoordlijn, op het gratis nummer 1813, of op www.zelfmoord1813.be.