Arnout Hauben over de liefde: "Ik geloof echt in 'de ene vrouw'"

De ontmoeting van Arnout en zijn vrouw klinkt een beetje als een sprookje. "Op de trouw van mijn broer Harald in Griekenland zag ik de zus van zijn kersverse vrouw lopen. En ik dacht toen meteen 'dat is niet slecht', maar ik was toen nog maar 17, dus nog iets te jong om mijn kruit te gaan verschieten", lacht Arnout. "Ik romantiseer het nu wel, maar ik had toen wel al in het snotje dat ze dat wel eens zou kunnen zijn, 'de ene'. Je kan het natuurlijk nooit zeker weten, maar ja, je weet ook niet zeker dat je gaat samenblijven. Het is een buikgevoel."

"Dus ik heb letterlijk een aantal jaren gewacht om mijn slag te slaan, maar ik had ze dus wel al lang in het vizier. En dan was de buit binnen. En vandaag zijn de twee broers dus nog altijd samen met de twee zussen."

"Met het vaderschap ontdek je oergevoelens"

"Ik denk wel dat 'de ene' bestaat. En niet dat er na die ene niemand anders meer zou kunnen komen, maar ik geloof echt wel in 'de ene'. Ondertussen hebben mijn vrouw en ik ook wel een verhaal samen, en dat maakt van ons een team, we vullen elkaar goed aan. Zij is het ontbrekende gen dat wij in onze familie niet hebben, ik heb de wiskunde ingetrouwd, zeg maar", vertelt Arnout al grappend. "Ze schildert prachtige schilderijen, maar ze is ook informaticus. Zo is onze zoon nu de eerste Hauben die niet gebuisd is voor wiskunde, hij heeft er echt talent voor."

Samen hebben ze twee kinderen en het vaderschap heeft van Arnout ook een ander mens gemaakt. "Je ontdekt oergevoelens met de liefde voor je kinderen. Dat is niet zoals met het geloof in 'de ene', het is niet iets wat je moet beredeneren, dat is er gewoon. Dat is iets waar ik dan wel meteen heel zeker van ben. Het is een ondertoon in je leven, het is heel intens."