Cindy Van Geldrop van Netwerk tegen Armoede: "Waren de sociaal werkers niet in mijn leven geweest, dan weet ik niet hoe het met mij vandaag zou zijn"

'Ervaringsdeskundige'

"Waren de sociaal werkers op een bepaald moment niet in mijn leven geweest, dan weet ik niet hoe het met mij vandaag zou zijn. Ik heb heel veel geluk gehad dat ik als kind mensen heb leren kennen die naar mij geluisterd hebben en in mij geloofd hebben en zo mijn leven terug op de rails hebben gekregen. Mijn mama kwam er plots alleen voor te staan, met drie kinderen. Ze besloot toen om te stoppen met werken en er voor ons te zijn maar financieel had dat ook gevolgen. We hadden het niet breed."

Gepest op school

"Op school had dat ook gevolgen: wij hadden niet het nieuwste en het modernste en dus werd ik zwaar gepest. Ik ben dan ook gestopt met school zodra ik kon, omdat ik ook wou gaan werken om mijn mama financieel te helpen. Maar zo makkelijk was dat niet, zonder diploma. Een interim hier en daar... Gelukkig had ik dus wel mijn tweede thuis."

Goed opgevangen

"Ik heb alles of toch veel te danken aan de mensen van Recht-op jongeren en Betonne jeugd. Dat zijn vzw's die aan jongerenwerking doen en waar ik van mijn 12 jaar naartoe ben beginnen te gaan. Eerst heel erg op de achtergrond, heel verlegen. Ik durfde niets te zeggen maar langzaam heb ik daar mezelf leren en kunnen zijn. Ik heb daar een tweede thuis gevonden. Want daar keken de mensen naar mij, naar Cindy en niet naar al mijn problemen, daar werd benadrukt wat ik allemaal goed kan en niet wat ik niet kan of heb. Daar heb ik ook geleerd dat ik niet alleen ben, dat het niet mijn schuld was, daar waren kinderen die ook gepest werden om hetzelfde, ik voelde me niet langer alleen. En we gingen samen dingen doen, gewone dingen: zoals zwemmen, voetballen, op weekend..."

Vertrouwenspersoon Sofie was het belangrijkste

"Ik heb veel te danken aan heel veel mensen, maar Sofie was een constante. Zij was er van bij het begin bij, zij was mijn vertrouwenspersoon, met haar heb ik een band gekregen en ik draag haar in mijn hart. Ook al was Recht-op jongeren maar tot 18 jaar, ik was al in de 20 toen ik er nog heen ging, want ja, het was mijn tweede thuis. Ik ga er ook wekelijks nog naartoe. Met mijn zoontje. Omdat er daar een familiegevoel is."

"Ik heb een droomjob"

"Het zijn ook die mensen die mij de vacature doorgestuurd hebben voor mijn droomjob, de job die ik nu doe. Dus ik heb ook dat aan hen te danken. Ik ga als ervaringsdeskundige vormingen en lezingen geven over heel Vlaanderen als het gaat over armoede, voor Netwerk tegen Armoede. In totaal zijn dat 59 verenigingen die mensen in armoede samenbrengen om te luisteren naar elkaar en individuele ondersteuning te bieden. En dat is wat mij ligt, wat ik graag doe."