Delphine Lecompte over haar jeugd: "Mijn mama was maar 19 jaar toen ze mij kreeg, ik ben eigenlijk opgevoed door mijn grootouders"

Opgevoed door haar grootouders

“Mijn ouders waren eigenlijk twee hippies op de dool. Ze waren allebei heel rebels, maar kwamen wel uit een bourgeoisie milieu. In die tijd moest je nog trouwen als je zwanger was, dat hebben ze dan ook gedaan, maar ze zijn heel kort daarna uit elkaar gegaan”, vertelt Dephine. “Mijn vader heeft nog geprobeerd om voor mij te zorgen maar hij was eigenlijk een gekwelde ziel, een drankzuchtige man. Hij was een liedjesschrijver, maar vooral bitter omdat hij nooit is doorgebroken als zanger. Hij leeft nog, maar ik heb geen contact meer met hem. Mijn literaire succes is de laatste jaren toegenomen en daar had hij het moeilijk mee.”  

De mama van Delphine was maar 19 jaar oud toen ze Delphine op de wereld zette. “Mijn mama vond het de beste oplossing dat ik eigenlijk opgevoed zou worden door mijn grootouders, ze heeft mij bij haar liefdevolle ouders afgezet. Omdat ze wist dat ik daar goed zou zijn, gekoesterd zou worden. En mijn grootouders hielden van hun schoonzoon, hij was altijd welkom om mij te bezoeken. Ze waren heel genereus.”

Dokter Le Compte

De grootvader van Delphine is de beruchte dokter Le Compte. “Ik heb er niet veel contact mee gehad, omdat mijn vader eigenlijk een verzuurde relatie met hem had. Mijn vader heeft in kraakpanden in Amsterdam gewoond... Het is nooit goed gekomen tussen die twee.” Ook al had Delphine niet veel contact met haar grootvader dokter Le Compte, in het begin van haar literaire succes werd ze vaak aangekondigd als kleindochter van, iets wat ze niet zo fijn vindt. Delphines ene grootvader was de controversiële dokter Le Compte, haar andere grootvader was rechter. “Mijn grootvader heeft er ooit voor gezorgd dat mijn andere grootvader een gevangenisstraf kreeg. Het waren twee heel interessante, kleurrijke figuren (lacht). Twee grote persoonlijkheden!”

Musea bezoeken

“Ik denk dat het Groeningemuseum in Brugge het eerste museum is waar mijn moeder me mee naartoe heeft genomen. Ik was toen 6 jaar oud denk ik. Omdat ik bij mijn grootouders woonde, waren de uitstapjes met haar zo bijzonder. We ging heel vaak naar musea. Ze was leerkracht, maar ze had niet dat dwingende, pedagogische dat ze elk schilderij wou uitleggen. Ze vroeg altijd aan mij: wat zie je? Ze selecteerde misschien ook wel de meest kindvriendelijke werken (lacht)”, vertelt Delphine. 

Haar moeder hield van kunst, ze wou die liefde graag doorgeven aan haar dochter. “Dan ging ik op weekend naar mijn vader en had ze de posters van mijn poezelige kittens, otters of paarden vervangen met werken van Matisse of Joseph Beuys.” Delphine was als kind enorm gepassioneerd door dieren. “Ik denk dat ze zich zorgen maakte (lacht), dat ik ging blijven steken in mijn sentimentele dierenliefde. Ik was best wel een fanatieke dierenvriend, ik had toen als jong meisje al een dierenrechtenorganisatie opgericht. Ik maakte tekeningen tegen bont, tegen nertskwekerijgen... En ik ging dat dan overal in Gent ophangen.”