Dokter Devroey over hypochondrie: “Ik pleit ervoor dat die mensen geholpen worden voor de ziekte die ze hebben”

“Echte hypochonders zijn ervan overtuigd dat ze een ziekte hebben. Ze zijn niet gewoon angstig wanneer ze pijn voelen. Een hypochonder gaat echt leven naar de pijn die hij voelt en zijn levenswijze aanpassen. Zo zullen mensen met hypochondrie op zoek gaan naar hulp en naar informatie die hun hypotheses bevestigt. Informatie die haaks slaat op wat een hypochonder denkt, zal hij laten schieten. Het gaat vaak om banale krachten zoals een steekje, hoofdpijn of vermoeidheid.” 

Een erkende ziekte 

“Je moet een onderscheid maken tussen mensen die zich zorgen maken, maar waarbij hun dagelijks leven niet beïnvloed wordt enerzijds. Anderzijds heb je mensen waarbij het echt een levensstijl geworden is. Zij hebben echt een ziekte. Alleen is dat niet de ziekte die ze denken te hebben, zoals kanker bijvoorbeeld. Ze lijden aan hypochondrie. Het is een erkende ziekte.” Er zijn een aantal mensen die hun klachten dramatiseren en uitgaan van het ergste. Daarom lijd je nog niet aan hypochondrie. “Je kan die mensen geruststellen. Bij iemand met hypochondrie ligt dit moeilijker. Ze zoeken honderden opinies. Je kan er als arts ook verkeerd omgaan en toegeven. Al gebeurt dat gelukkig amper.” 

Behandelbaar 

De ziekte is behandelbaar. “Je kan naar een psychiater gaan. Het is een erkende psychiatrische ziekte. Zij kunnen helpen met gedrags- en gesprekstherapie of met medicijnen. Ze moeten zich vooral laten behandelen voor de ziekte die ze hebben. Vaak komen hypochonders in een circuit terecht waarbij iedereen hun vertelt dat ze geen ziekte hebben. Maar ze hebben uiteraard wel hypochondrie en daarvoor moeten ze dan ook behandeld worden.” 

Doker Devroey vindt het geen goed idee om te kiezen voor een placebo “Je gaat op die manier bevestigen dat ze ziek zijn. Dat hebben mensen met hypochondrie absoluut niet nodig.” De ziekte kan ook erfelijk zijn “Heel veel zaken worden overgenomen van ouder op kind. Kijk maar naar taalgebruik, eetgedrag en denkpatronen. Ook zo kan een kind van iemand met hypochondrie, ook in die sfeer terechtkomen.” 

Wat kan je zelf doen? 

Mensen die lijden aan hypochondrie, kunnen daar op twee manieren mee omgaan “Je hebt mensen die onwaarschijnlijk veel naar de arts gaan. Anderen zijn ervan overtuigd dat ze zo ernstig ziek zijn, dat het geen zin meer heeft om naar een dokter te gaan. Eens je in dat spiraal zit, heb je echt medische hulp nodig. Het is belangrijk om de angst niet verder aan te wakkeren. Ik pleit ervoor dat de mensen geholpen worden voor de ziekte die ze hebben."

"Op een bepaald moment zal je toch de klik moeten maken dat je geen kanker hebt of een ander stoornis die je denkt te hebben. Het neemt niet weg dat wanneer je met een ernstige klacht komt, je gehoord moet worden. Het is natuurlijk niet uitgesloten dat hypochonders ook kanker of een andere ernstige ziekten kunnen krijgen.”