de madammen
Geen kind of een vreemd kind?
di 6 mrt. - 10:17
16 maart 2001
Een bloedrode vlek op een smetteloos wit hotellaken.
In de vroege ochtend van 16 maart 2001 stond de wereld stil.
Althans, dat dacht ik, sterker nog, ik was ervan overtuigd.
Tot ik door het raam van ons vakantieverblijf keek en een skiër
opmerkte die breed glimlachend de berg af slalomde.
Ik begreep er niets van. Onmogelijk. De wereld die gewoon
doordraaide, terwijl ons leven stopte.
Een tel later kwamen onze vrienden, met wie we op skivakantie
waren, de kamer binnen. Hoe hard ik ook probeerde, de tranen
die ik voelde opwellen waren niet te stoppen. Ze begrepen het
onmiddellijk: ook de vijfde ivf-poging bleek mislukt. Ik hoefde
niets uit te leggen. Mijn man, Olivier, stond er eveneens
sprakeloos bij. Er hoefde niets gezegd te worden; wat konden ze
ook zeggen?
Er was alleen stilte en in die doodse stilte het besef: dit is het
dus. Ons leven zal er voortaan helemaal anders uitzien.
geen kind of vreemd kind