de madammen
Karen uit 'Thuis' krijgt te maken met een stalker: "De gevolgen van stalking worden vaak sterk onderschat, het gooit je volledige levenspatroon overhoop"
ma 17 jan. - 3:44
Permanente aanwezigheid
Bij stalking hebben we allemaal wel een idee. Veel sms'en, telefoontjes en briefjes of iemand die je vanachter een hoekje begluurd. Maar dat is het romantische beeld uit films, de realiteit is veel ruwer getuigt slachtoffer Sofie: "Mijn ex-partner was altijd in mijn buurt. Gedurende 2015 werden ik en mijn omgeving permanent lastiggevallen. Hij reed 's nachts en overdag talloze keren voorbij mijn huis, hij stoorde mij op het werk, hij achtervolgde mij met de auto, ... Hij was er altijd."
Er is niet echt een objectieve beoordeling te maken vanaf wanneer gedrag als stalking wordt bestempeld. De beleving van het slachtoffer staat daarin centraal, stelt forensisch psychologe Kasia Uzieblo: "Stalking is een vorm van geweld waarbij een dader gedrag stelt waardoor je je angstig en onveilig voelt en waardoor je rust wordt verstoord. Voor de ene zijn dat bijvoorbeeld 10 sms'jes per dag voor de andere 100."
Ik had een profiel op een datingwebsite. Ik geraakte aan de praat met iemand, maar na maanden ontdekte ik dat het mijn stalkende ex-partner was. Hij wilde zo in contact met mij blijven zonder dat ik doorhad dat hij het was.
Verwoestende impact
De gevolgen van stalking worden vaak geminimaliseerd. De ex-partner van Sofie heeft haar leven echt omver gegooid: "Angst gaat je leven beheersen. Ik was altijd bang om hem tegen te komen. Ik durfde op de duur niet meer naar het werk, ik durfde de bus niet meer nemen, ik geraakte amper over de drempel van mijn voordeur." Dat is heel herkenbaar zegt onderzoekster en professor Kasia Uzieblo: "Slachtoffers worden paranoïde en gaan zich isoleren. Ze passen hun levenspatroon echt aan. Dat zijn de psychische klanten, maar heel vaak heeft die stress ook een fysieke impact: buikpijn, hoofdpijn en vermoeidheid." Daarnaast geven ook veel slachtoffers aan dat ze in de financiële problemen geraken omdat ze niet meer kunnen gaan werken of omdat ze investeren in de beveiliging van hun woning.
Stalkers zijn in het merendeel van de gevallen de ex-partner van het slachtoffer. Als er kinderen zijn dan is het vaak heel moeilijk om niet meer met elkaar te communiceren.
Broodnodige aandacht
Dat de makers van 'Thuis' nu een geval van stalking in één van de verhaallijnen steken is een goede zaak zegt Kasia Uzieblo: "Ik ben benieuwd hoe ze het verder gaan uitwerken, maar meer aandacht voor het onderwerp is welkom. De documentaire die over de slachtoffers van de zaak Bart De Pauw gemaakt is, kan ik ook aanraden. Het geeft je echt een goed idee wat de impact is. In heel wat commentaren in de media werden de impact van een vloedgolf aan berichten en de andere feiten geminimaliseerd."
Ook slachtoffer Sofie is tevreden met de aandacht. "Je wenst het je ergste vijand niet toe. Ik ben altijd serieus genomen, ook door de politie. Maar ik kwam vaak in een situatie van woord tegen woord terecht omdat ik een achtervolging bijvoorbeeld niet kon bewijzen."
Wat kan je doen?
Als je je herkent in deze stalkingverhalen dan zijn er een aantal dingen die je kan doen zegt Kasia Uzieblo: "Maak om te beginnen duidelijk dat je het gedrag niet apprecieert. Zeg duidelijk stop en verbreek de communicatie als dat kan. Daarnaast kan je best ook een klacht indienen bij de politie."
Ook belangrijk: hou bewijzen bij en maak een logboek van alle contacten die je gehad hebt. "Achteraf is het vaak moeilijk om alle feiten te reconstrueren. Daarom is het nauwgezet noteren van de feiten aangewezen. Alle sms'en, berichten, briefjes, mails, etc. bijhouden is soms moeilijk, maar dat is heel belangrijk bewijs."
Je kan best ook je omgeving inlichten zodat zij ook een oogje in het zeil kunnen houden. Je vrienden en familie weten dan ook dat ze geen informatie over jou mogen doorgeven als ze je stalker zouden tegenkomen.
