de madammen
Karlien is pleegmama van de volwassen Cédric: “Je thuis delen, verrijkt je leven”
vr 20 nov. - 8:00
Cédric is een echte buitenmens
“Cedric is een fantastische gast en een echte buitenmens”, zo beschrijft Karlien haar pleegzoon. “Vroeger als hij klein was, stond hij triestig aan het raam te kijken omdat hij niet naar buiten kon bij slecht weer. Nu hebben we daar een oplossing voor. Als het regent, dan is hij bezig op de computer: spelletjes spelen of muziek luisteren.”
“Hij speelt enorm veel op de trampoline. Hij legt die vol met doppen en hulzen in alle kleuren. Die vliegen dan mee de lucht in. Hij verzamelt ook van alles, zoals muntje. Tijdens de eerste lockdown is hij hier drie maand aan een stuk geweest en toen maakten we elke dag een wandeling met zijn metaaldetector.”
Niet voor iedereen even simpel in het leven
“Onze droom was eigenlijk vier kinderen,” geeft Karlien toe. “Maar ik ben op een gegeven moment zwaar ziek geworden. Ik had een hersentumor: bestralingen, een jaar thuis van mijn werk. Ik mocht daarna niet meer zwanger zijn. Gelukkig hadden we al twee kinderen, Sam en Bram. Toen hebben Rudi en ik heel goed nagedacht: adoptie of pleegzorg. We zijn met pleegouders gaan praten en hebben we beslist om daarvoor te gaan.”
“Behalve om het gat in ons hart te vullen, was de belangrijkste reden om voor pleegzorg te kiezen dat onze eigen kinderen goed zouden beseffen dat het niet voor iedereen even simpel is in het leven.”
Bijzondere vorm van pleegzorg
Bij pleegzorg denk je meestal aan kinderen. Maar Cédric is al 24 jaar en dus volwassen. Dat is een bijzondere vorm van pleegzorg. “Ja”, zegt Karlien, “maar Cédric heeft autisme en hij komt hier al bij ons van zijn 8 jaar. Hij zal nooit alleen kunnen wonen. We wisten wat autisme was en we waren daar zeker niet bang van. In het begin kwam Cédric ook niet zo vaak als nu. Ondertussen is zijn domicilie hier. Dat vond hij een grote geruststelling: dat hij nu ook een thuis heeft. Het is de bedoeling dat hij hier blijft, zo lang wij hier kunnen blijven wonen.
Bloedeigen pleegzoon
“Mijn man Rudi plaagt Cédric zo graag”, lacht Karlien. “Maar Cédric plaagt terug, hoor! Onlangs zei hij zoiets moois tegen Rudi: ‘Rudi, hoe durf je zoiets zeggen over je bloedeigen … pleegzoon?!’: je bloedeigen pleegzoon! Ik vind die uitspraak machtig.”
“De spreuk die pleegzorg nu de hele tijd gebruikt, dat is er knal op: Je thuis delen, verrijkt je leven. Dat is gewoon zo”, besluit Karlien.
