Met welke klachten mag je naar spoed? Dokter Devroey: "Spoed is geen supermarkt"

Uit onderzoek is gebleken dat twee derde van de mensen die terecht komen op de spoeddienst, dit doen zonder doorverwijzing van hun huisdokter. Straffer nog: liefst 70 procent van de patiënten die naar de spoed komen, horen daar niet thuis.

Waarom gaan we meteen naar de spoed?

"Veel mensen", weet dokter Devroey, "denken in termen van ‘twee vliegen in één klap’: als ik naar spoed ga, dan word ik niet alleen onderzocht, maar krijg ik er meteen alle onderzoeken bij: bloedafname, radiografie en eventuele opname. Dan ben ik er in één keer van af. Maar de spoedafdeling is geen supermarkt waar je alle onderzoeken tegelijkertijd kan verzamelen, waar je efficiënt kan shoppen, waar je in één keer alles tegelijk hebt. Daar dient spoed niet voor."

Waar dient de spoed wel voor?

"Voor levensbedreigende aandoeningen! Zoals beroertes, fracturen, hartinfarcten, slagaderlijke bloedingen, grote brandwonden, ... Voor iedereen die met de ziekenwagen binnenkomt en als je huisarts je doorverwijst of als er redenen zijn om dringend onderzoek te willen. Bijvoorbeeld iemand van 80 met een vermoedelijke longontsteking, dat is levensbedreigend. Zo'n geval moet via spoed dringend opgenomen worden. Een baby met 40 graden koorts is ook voor de huisarts, maar als hij minder bewust en jonger dan 6 maanden oud is, ga dan naar spoed. Als hij bijvoorbeeld blauwe plekken vertoont, nekstijfheid heeft, … zou het hersenvliesontsteking kunnen zijn. Dan is een directe opname vereist!"

Opnamestop

Eerst een huisarts raadplegen heeft trouwens nog een nut, weet dokter Devroey. "Heel wat ziekenhuizen zitten in de loop van de dag vol en doen geen opnames meer. Om te vermijden dat je patiënt geen plaats heeft, bel je eerst en indien er een stop is, kan je naar een ander ziekenhuis bellen."

Omdat veel ziekenhuizen op bepaalde momenten volzet zijn, hebben ze ook zogenaamde triage-centra ingevoerd, met een triage-arts. Dat is iemand die patiënten gaat selecteren op dringende, minder dringende en totaal niet dringende gevallen. De één krijgt dan voorrang op de ander.

"Die triage-arts zal ook zeggen: daar moet je niet hier mee zijn, daar kan je mee naar je huisarts. Dus een triage-arts stuurt mensen door of terug. Omdat de spoeddiensten van ziekenhuizen overstelpt worden door, in veel gevallen, banale zaken."