de madammen
Miss Montreal scoort met herwerking van 'Door de Wind': "Door in het Nederlands te zingen, kan ik mij eindelijk exact uitdrukken zoals ik wil"
do 19 nov. - 11:22
Miss Montreal, de band rond zangeres Sanne Hans, nam dit jaar deel aan ‘Beste Zangers’, het Nederlandse televisieprogramma waar ‘Liefde voor Muziek’ de mosterd haalde. Ook Stef Bos was dit jaar van de partij en toen Sanne met zijn muziek aan de slag moest, kozen ze voor ‘Door de wind’. Dat nummer werd bij ons natuurlijk iconisch door de deelname van Ingeborg aan het Eurovisiesongfestival in 1989. Maar in Nederland is het nummer niet zo bekend. “Helemaal niet zelfs”, vertelt Sanne aan Anja Daems in 'De Madammen'. “Bij ons is Stef natuurlijk bekender. ‘Papa’ is bij ons een nummer dat iedereen kent. Toen ik ‘Door de wind’ hoorde dacht ik: wat een mooie tekst. Ik wou daar graag iets mee doen. Maar ik had geen idee dat het zo groot was in Vlaanderen. Ik was even in paniek. Ik dacht: misschien ben ik nu ergens aangekomen wat helemaal niet mag.”
Sanne zingt het zo fenomenaal. Als mijn moeder kan meekijken vanuit de hemel, gaat zij ook heel gelukkig zijn.
Stef Bos is kind aan huis bij Radio 2 en vertelde bij zijn laatste bezoek al vol lof over Miss Montreal. “Het nummer heeft voor mij een persoonlijke betekenis, maar dat heb ik toen nooit verteld. Mijn moeder werd ziek in 1988, ze kreeg kanker. Ik wist met mezelf geen blijf. ‘Door de wind’ was één van de eerste nummers die ik ooit schreef. ‘Papa’ bestond toen zelfs nog niet. Door Ingeborg en het Eurovisiesongfestival is dat nummer hier een eigen leven beginnen leiden. En dan 31 jaar later hoor ik het opnieuw tijdens ‘Beste Zangers’, gezongen door iemand die er al haar ziel en zaligheid ingooit. Zo is het nummer een beetje thuisgekomen. Dat was zo mooi om te zien gebeuren, ik was zo gelukkig. Ik moest aan mijn moeder denken op dat moment en dacht: als zij nu uit de hemel kan meekijken, dan gaat zij ook zo gelukkig zijn. Sanne zingt het zo fenomenaal.”
"Ik wou niet huilen tijdens het zingen"
“Ik kende het verhaal van Stef ook niet”, vult Sanne aan. “Dat heeft hij me maar verteld vlak voordat ik het moest zingen in ‘Beste Zangers’. Dan stap je wel op dat podium met een hele andere blik. Het raakte mij enorm. Drie maanden voor de opnames is mijn stiefvader overleden, ook aan kanker. Dus het nummer kwam dan nog eens extra hard binnen. En ik dacht: ik mag niet beginnen huilen tijdens het zingen, want ik mocht het maar één keer doen. Dus dan houd je het allemaal in. Ik durfde mijn ogen ook niet open te doen, maar ik heb het dan toch gedaan. En het is me gelukt. Maar als het dan afgelopen was, ja… (lacht).”
‘Door de wind’ werd door Stef Bos geschreven, maar door Ingeborg ingezongen. “Haar kende ik ook niet”, legt Sanne uit. “Wel van de videoclip natuurlijk, en het verhaal van Ingeborg en Stef kende ik ook. Maar ik wist niet hoe populair ze was en is! Dat weet ik eigenlijk pas sinds vandaag. Ze is hier zo groot en geliefd. Het is volgens mij een hele bijzondere vrouw!”
En wat blijkt: ook Ingeborg kende de historie van het nummer niet. “Je weet nooit wat er allemaal aan vooraf gegaan is als Stef schrijft. Hij heeft een hele rijke, innerlijke wereld, die zelfs ik nooit helemaal heb leren kennen. Hij vertelde dat een nummer begint met een idee en dan een eigen leven gaat leiden. De betekenis van ‘Door de wind’ is me later dan wel duidelijk geworden. Hij had een hele sterke band met zijn ouders.”
Ik stotter. Maar door in het Nederlands te zingen, kan ik mij eindelijk exact uitdrukken zoals ik wil.
Vrijheid
“Ik heb een haat-liefdeverhouding met het nummer”, vertelt Ingeborg. “Ik was een meisje van 22. ‘Door de wind’ heeft me alles gebracht, het was de start van mijn carrière. Alle kansen die op me af kwamen, heb ik daaraan te danken. Maar tegelijkertijd denk ik nu: was ik niet te jong en kwam het niet allemaal te vroeg? Het is een beetje dubbel.”
Maar over de versie van Miss Montreal heeft ze niets dan lovende woorden. “Ik vind dat de tekst beter tot z’n recht komt. Het heeft een sterke opbouw. Ze zingt het ook veel langer dan ik het ooit gezongen heb. Ik vind het veel mooier zo! Het zit helemaal juist.” “Wauw”, reageert Sanne, “wat een eer. Ik ben blij dat ik het nu wel kan dragen. Ik ben geen 22, ik ben al wat ouder. Blijkbaar zijn mensen hier ook geïnteresseerd in mijn verhaal, en dat vind ik heel mooi. Ik blijf dit nummer dan ook zingen, tot iedereen het beu is. Tot vorig jaar zong ik in het Engels, maar dat doe ik nu niet meer. Nederlands is zo eerlijk, zo rechtuit. Ik stotter ook, dus ik kan mij nooit exact uitdrukken hoe ik het wil. En dat lukt me wel door in het Nederlands te zingen. Dat geeft mij zo veel vrijheid. Ik voel me een nieuw mens.”
