Moeten we bang zijn om oud te worden?

In 'Grijsgedraaid - Waarom we bang moeten zijn om oud te worden' laat auteur Ann Peuteman tachtigplussers aan het woord over hoe wij - de 'jongeren' - hen alles uit handen nemen wat het leven leuk maakt. En hoeveel moeite ze moeten doen om er nog bij te horen en de mens te blijven die ze altijd zijn geweest. 

Al kan het ook anders, benadrukt Peuteman, die in het boek ook tips geeft om beter met ouderen om te gaan. 

• Ouderen moeten minder betutteld worden
• Ouderen moeten meer hun mening kunnen geven, er moet meer naar hen geluisterd worden
• Het gros van de rusthuis-bewoners geeft aan dat hun nooit meer om hun mening wordt gevraagd en amper 15 procent zegt dat er in het woon-zorgcentrum iemand is die hun levensverhaal kent.
• Ouderen moeten risico's kunnen nemen.
• Ouderen moeten niet behandeld worden alsof ze kleine kinderen zijn.
• Ouderen hebben een saai leven omdat ze niets meer mogen.
• We moeten ons niet bemoeien met ouderen: wat ze kopen, wanneer ze opstaan, wat ze doen, wat ze eten/drinken, hoe ze zich verplaatsen, wat ze met hun geld doen, met wie ze een relatie hebben, met hun seksleven. 
   

Paula D'Hondt 

Een van de getuigen is de voormalige christendemocratische politica Paula D'Hondt. Ze was in de jaren 80 staatssecretaris voor de PTT en minister van Openbare Werken. Bij de meeste mensen is ze vooral bekend als koninklijk commissaris voor het Migrantenbeleid en als geestelijke moeder van het Centrum voor Gelijke Kansen en Racismebestrijding (het huidige Unia).

"Men denkt vaak dat oude mensen al tevreden zijn als ze goed worden verzorgd. Maar dat volstaat natuurlijk niet. Haast alle vrienden van mijn leeftijd krijgen de nodige zorgen,
maar toch voelen de meesten zich uitgesloten en eenzaam." 

"De oude mensen die ik ken, hebben het er moeilijk mee dat er voor hen wordt gedacht, gehandeld en gesproken. Ik denk niet dat de kloof tussen oude mensen en de rest van de samenleving ooit al zo groot is geweest als vandaag. Al weet ik ook niet wat we daaraan zouden kunnen doen. Ik probeer de situatie zoveel mogelijk te aanvaarden en meestal lukt me dat goed. Natuurlijk heb ik soms slechte dagen, maar wenen doe ik bijna nooit."

Bekijk hieronder het volledige gesprek met auteur Ann Peuteman