Partners van burgemeesters over coronajaar: "Af en toe moest ik hard op de rem gaan staan"

Voor de partners van burgemeesters was het vorig jaar ook enorm aanpassen. Plots werkten ook de burgemeesters van thuis uit, dus er was nooit meer de vraag 'wanneer ben je thuis vanavond?'. De vrouw van Hugo Dewaele en de man van Elsie Sierens praatten met Cathérine Vandoorne over hoe zij 2020 beleefden. Cathérine kon zelf ook meepraten, want zij is de partner van Koen T'Sijen, de burgemeester van Boechout.

Partner steunen 

"Als 'vrouw van' probeerde ik altijd klaar te staan om te luisteren als hij stoom moest aflaten", begint Monique. "Dat gebeurde niet heel vaak, want Hugo is nogal zwijgzaam. Wanneer ik zag dat het iets te hevig was geweest, kon ik het niet laten om toch door te vragen en dan kwam hij los en vertelde hij. Ik zag dat dat hem deugd deed."

"Ik hielp vooral in het huishouden', zegt Kris. "Ik werk op projectmatige basis, dus ik kan zelf mijn werk wat plannen waardoor ik werk op uren waarop anderen niet werken. Daardoor kon ik koken en boodschappen doen, zodat Elsie zich volledig kon focussen op haar job." Elsie zelf zegt in de enquête dat haar man en haar kinderen haar klankbord zijn. Ze is enorm blij dat ze kan ventileren tegen haar eigen vlees en bloed en dat deed haar deugd in het moeilijke afgelopen jaar.

Zondagavond

"Op zondagavond was het eigenlijk de drukste dag van de week, de ministeriële besluiten kwamen en dan moest er snel geschakeld worden", vertelt Kris. "Er waren allerlei praktische zaken die geregeld moesten worden binnen een korte tijdspanne. Maar het grote probleem was dat het nooit helemaal duidelijk was welke maatregelen er juist waren en hoe die geïmplementeerd moesten worden. De medewerkers van de gemeente moesten dat allemaal tegelijk bekijken waardoor de zondagavonden vol zaten met Teams-meetings of Zoom-vergaderingen. Dat was enorm stressvol, omdat het de hele tijd trial en error was. Wij waren niet vertrouwd met zo'n situatie." 

Kris gaat verder: "Ik werk zelf in de zorg, dus die maatregelen hadden ook veel impact op mijn werk en leefwereld. Dat gaf ons wel het voordeel om gezamenlijk te debatteren over hoe we het best zouden aanpakken. Mijn vrouw werd dan ook vaak nog eens overstelpt met telefoontjes van burgers met vragen of ze wel of niet de deuren mochten openen op maandag. Maar alle praktische dingen moesten nog geregeld worden. Dus werd ze dan ook vaak geconfronteerd met vragen waarop ze geen antwoord had." 

Vrije tijd

"Hugo en ik gingen veel fietsen, omdat hij meer vrije tijd had", zegt Monique. "Ik vond het heel fijn dat hij meer aanwezig was, de situatie thuis was dan ook direct heel anders. Vroeger was het enkel samen ontbijten en dan vertrok hij, niet wetende wanneer hij thuiskwam. Door zijn thuiswerk konden we alles beter plannen, afspraken verliepen vlotter en er waren geen onverwachte bezoekjes, want dat mocht niet. Mijn man fietste heel veel om zijn hoofd leeg te maken, altijd na de middag deed hij een toertje. Ondertussen heeft hij al meer dan 2000 km op de teller."

"Elsie ging vooral wandelen, het was toen vaak mooi weer. Of ‘s avonds even in de sauna, lekker ontspannen, het hoofd leegmaken, maar van zodra de telefoon terug rinkelde was ze direct terug paraat. Dus het werk was nooit ver weg."

Drie telefoons

"Hugo neemt soms te veel hooi op zijn vork", vertelt Monique. "Ik moest af en toe hard op de rem gaan staan. Hij wou zaken veel te snel achter elkaar afhandelen. Hugo zou liever drie telefoons hebben, maar hij heeft maar twee oren en hij kan maar één persoon helpen. Hij wil voor iedereen goed doen en iedereen te woord staan. Dat is een zeer goede eigenschap van hem, hij laat nooit op zich wachten en biedt zijn hulp aan waar hij kan."

Moeilijkste moment

"Voor Elsie was het moeilijkste moment in het begin van de coronacrisis. We zijn toen een goede vriendin verloren. Elsie was wel op de begrafenis, die mocht doorgaan met 15 personen, maar zonder fysiek contact. Dat heeft een gigantische impact gehad op haar. Wat ze ook heel jammer vond, waren alle feestelijkheden, huwelijken enzovoort die niet konden doorgaan."

"Ook voor Hugo hakte dat er het meeste in. Wij hebben ook veel mensen verloren. Onlangs is er nog iemand van de familie gestorven en wat het zo moeilijk maakt, is dat je enkel via de telefoon een babbeltje kan slaan. Je kan er niet fysiek zijn om die mensen te steunen en dat is verschrikkelijk."

Stoppen?

Uit de bevraging van Radio 2 blijkt dat een op tien burgemeesters toch minstens één keer eraan dacht om te stoppen. Kris antwoordt meteen: "Dat is bij Elsie nooit zo geweest, opgeven staat niet in haar woordenboek." Voor Hugo geldt dat ook: "Hij blijft doorgaan", zegt Monique.