Siska Schoeters over haar verblijf in 'Het Huis': "Ik heb mijn joker ingezet toen ze mijn gewicht op tv wilden tonen"

“Ik vond het heel spannend. Ik kende Eric Goens niet zo goed. Toen ze mij opbelden dacht ik: ik heb toch niets te vertellen? Als je naar ‘Het Huis’ kijkt, dan zie je mooie verhalen over mensen die iets meegemaakt hebben. Maar ik heb geen verhaal, ik ben niet geadopteerd of heb niets héél opmerkelijk meegemaakt vroeger (lacht). Ik ben maar een gewoon meisje. Ik heb me dan laten overhalen, maar vond het wel heel spannend. Maar het was enorm plezant!", vertelt Siska.

Langer interview 

Een verblijf in 'Het Huis' van Eric Goens, dat is ook bijna 24 uur over jezelf praten. "Je weet wel dat je de hele tijd over jezelf gaat praten. Maar dat is toch wel raar. Door in de media te werken kom ik wel eens in aanraking met interviews. Maar het was wel fijn om nu een langer gesprek aan te gaan. Met een journalist voor een interview, dat zijn vaak dezelfde vragen. Of een beperktere tijd. Eric had ook zijn huiswerk gemaakt, hij wist heel goed wie ik was. Hij was mij beginnen volgen op Instagram en gaf toe dat vanaf hij dat doet, je wel eens in 'Het Huis' kan terechtkomen (lacht)." 

Balans van je leven 

Een verblijf in 'Het Huis', dat is ook een soort balans die wordt opgemaakt van je leven. Beginnend bij de jeugdjaren... tot je fysieke leeftijd in de befaamde 'sportkamer'. "Ik wou dus eerst niet meedoen door die beruchte sportkamer! Ik zag dat niet zitten. Hij zei: je krijgt één joker van mij, je mag over één ding je veto geven en dat zenden we niet uit. Ik heb de vermelding van mijn gewicht genomen (lacht). Ik vond het wel fijn om oude herinneringen over mijn jeugd op te halen. Die beelden... Er waren er bij van toen ik nog jong was en viool speelde. Die stonden nog op een VHS-tape. Ik dacht dus écht dat ik beter viool kon spelen... Maar het had nog iets schattig (lacht)", vertelt Siska. 

Over boezemvriend Christophe Lambrecht

Een terugblik op je leven - dat zijn ook de droevige, emotionele momenten. Het verdriet dat je meedraagt. Voor Siska is dat het veel te vroege afscheid van haar goede vriend Christophe Lambrecht. "Ik vind dat niet erg om over Christophe te praten. Je weet al een beetje voor je hierin stapt waar ze het over willen hebben: ik heb een nieuw samengesteld gezin, mijn vertrek bij Studio Brussel en natuurlijk dan het afscheid van Christophe. Dat kan je al wat voorspellen. Maar: ik praat ook écht graag over Christophe. En ik wil daar graag blijven over babbelen. Ik vind dat dan ook niet erg om te huilen op televisie. Het is gewoon een stukje uit mijn leven. Een hele grote klap en ook een groot verdriet in mijn leven", vertelt Schoeters. 

Waarheidsgetrouw beeld 

Heb je het gevoel dat de mensen gezien hebben wie "de echte" Siska is? "Ik geloof wel dat als je kijkt - dat je ongeveer weet wie ik ben. Het geeft een heel waarheidsgetrouw beeld. En het is een 'tof document' om te hebben, voor later. Voor mijn kinderen en wie weet - kleinkinderen (lacht)! Ik was achteraf wel héél moe. Het is ook intens zo een opname. Je slaapt een paar uur, maar daarnaast ben je eigenlijk 24 uur over jezelf aan het praten. Tomas (De Soete) is mij komen ophalen en ik ben heel hard beginnen wenen. Niet van verdriet hé maar zo puur van vermoeidheid. Dat was even de ontlading."