Tijs Vanneste over zijn liefde voor tattoo's: "Op mijn ellebogen heb ik de handen van mijn grootmoeder staan, zij is mijn moreel kompas"

“Mijn ouders hebben altijd in de farmaceutische sector gewerkt: mijn vader als manager en mijn mama als laborant. Ik weet niet echt waar het artistieke vandaan komt, mijn zus is iemand heel verstandig, maar totaal niet artistiek. Mijn ouders hebben mij heel open en goed opgevoed, in die zin dat ik eigenlijk altijd in mijn kern kan blijven", vertelt Tijs.  

“Mijn droom als kleine jongen was echt om tattooartiest en muzikant te worden (lacht). Rond mijn 14 à 15 jaar ben ik in het kunstonderwijs terechtgekomen en daar is een hele wereld voor mij open gegaan. Dat was echt dé droom! Ik dacht daarna als twintiger: hoe kan ik zo aangenaam leven en toch zo min mogelijk te werken? Het leek me toen een goed idee om les te gaan geven: 20 uur als leerkracht plastische opvoeding. Ik heb dat jaren met plezier gedaan, maar op een bepaald moment rond mijn 30ste dacht ik: wat ben je eigenlijk aan het doen? En dan heb ik beslist om voor mijn dromen te gaan.”

Tattoos met een verhaal 

“Mijn eerste tattoo heb ik laten zetten op de dag dat ik 18 jaar oud was, dan mocht het van thuis (lacht). Maar ik wist op mijn 15e al dat ik zelf later wou tatoeëren. En mijn ouders vonden dat eigenlijk echt een goed idee, ze stonden daar volledig achter. De eerste tattoo die ik heb laten zetten was een zelfgetekende ‘tribal’, tussen mijn schouders. Dat was toen iets wat 'in' was in die tijd. Ik weet dat ik vroeger in de klas eigenlijk de hele tijd aan het tekenen was.”  
 
“Op mijn ellebogen heb ik de handen van mijn grootmoeder staan, op elke elleboog één hand. Ik had een hele goede band met haar, ze is eigenlijk een beetje mijn moreel kompas. Zij heft mij op, maar houdt me ook op de grond. En dan loopt het over naar mijn bovenarmen, waar ik 2 gigantische bloemen heb staan. En dan op mijn rug heb ik nog mijn versie van het Icarus verhaal uit de Griekse mythologie. Icarus was iemand die heel dicht bij de zon vloog, zijn vleugels smolten en zo verdronk hij. In mijn versie is de zon een groot oog dat eigenlijk staat voor het feit dat je niets voor de schone schijn moet doen. Ik heb op mijn pols ook nog een tasje koffie, omdat ik heel graag koffie drink (lacht). Dat is nog een droom van mij om koffieboer te worden, maar ik ga dat ooit doen hé! Ik ga een brandmachine kopen en ik wil dan ergens een lokale boer in het buitenland leren kennen. Ik moet nog wat uitzoeken wat of hoe. Maar ooit ga ik koffie beginnen branden (lacht).”

Bewust nadenken over tattoeages

“Als mijn twee zonen ooit een tattoo willen, dan gaan ze wel lang moeten wachten. Op hun 18 jaar? Als het van mij afhangt, nog langer (lacht). Een tattoo gaat er niet meer af, je confronteert daar ook iedereen mee: niet alleen jezelf maar ook de buitenwereld. Ik vind dat je er dus heel goed moet over nadenken. Bij de jonge gasten van tegenwoordig is het nogal een hippe trend om een tattoo op je handen te zetten, maar ik vind dat je je ervan bewust moet zijn dat dat in andere tijden het eerste is wat je normaal aan een mens geeft, een hand. En dat is niet erg, maar wees je er wel bewust van. En jonge mensen zijn zich daar niet altijd bewust van.”