Uit de boekenkast van Anja Daems: 'Ik, Ali' van Günter Walraff

"Ik ben geschrokken hoe actueel het boek nog is", zegt Anja. "Zowat alles wat Günter Walraff toen meemaakte, gebeurt nu nog."

Undercover als Ali

Bijna twee jaar lang, vanaf maart 1983, werd Wallraff  Levent Ali Sinirlioğlu en werkte hij via uitzendbureaus bij onder andere de hoogovens van Thyssen in Duisburg, bij McDonald's en bij farmaceutische onderzoeksbedrijven. Hij moet zwaar en gevaarlijk werk doen tegen een veel lager loon dan zijn Duitse collega's en soms zonder fysieke bescherming.

Gevaarlijkste plek in kerncentrale

Walraff wilde ook in een kerncentrale werken, omdat hij wist dat daar gastarbeiders werden ingezet op de meest radioactieve en gevaarlijke plekken. De eigen werknemers van de centrales wilden daar niet werken. Maar de gastarbeiders krijgen op die plekken in heel korte tijd, soms enkele uren of een week, de maximumdosis straling van een héél jaar binnen. Uiteindelijk gaat Walraff, van wie de gezondheidstoestand niet heel goed is, op aanraden van zijn huisarts zelf niet aan de slag in zo'n centrale. Maar via een omweg legt hij het hele systeem bloot. Hij laat twee bekenden als hoge functionarissen op zoek gaan naar buitenlandse werknemers voor werk dat een zo hoge stralingsdosis zou opleveren dat bijna zeker is dat sommige arbeiders ziek gaan worden. Het interimbedrijf dat de twee benaderen gaat in op hun vraag. 

Film Ganz Unten

Discriminatie

"Walraff beschrijft ook hoe hij niet aan een goede woning geraakt", vertelt Anja. "Discriminatie was toen echt een enorm probleem. Hij heeft alles undercover gefilmd en er is een bioscoopfilm van gemaakt. Maar die is na enkele weken al uit de bioscopen gehaald omdat er een rechtszaak was van iemand die in het boek ontmaskerd werd.  Ik ga het boek zeker opnieuw lezen."

Ben jij ook een boekenwurm en wil je graag een pak boeken of een e-reader winnen?  Doe dan mee aan onze boekenwedstrijd!