Astrid Stockman in De Rotonde: "Wie in een relatie stapt met té hoge verwachtingen, loopt vroeg of laat tegen de muur"

Grote verwachtingen over de liefde heeft Astrid nooit gehad. "Ik heb nooit van een sprookjeshuwelijk gedroomd. Wat ik wel heel belangrijk vind is dat er mensen naast je staan die je ondersteunen, die samen met jou dat pad van de liefde willen bewandelen. Ik ben trouwens blij dat ik geen al te grote verwachtingen had, want wie die wel heeft riskeert toch vroeg of laat klappen te krijgen in het leven."

"Nu, ik denk wel dat mijn beeld over de liefde door de jaren heen is veranderd. Ik ben daar nogal nuchter in. Mijn verwachtingen zijn nu heel laag. Dat klinkt raar, maar ik vind dat heel goed. Als je in een relatie stapt met een heel concrete wishlist, een heel duidelijk plan, dan denk ik dat je 90% van de tijd tegen muren loopt."

"Ik heb één lange relatie gehad. Die ging echt richting huisje, tuintje, boompje, maar is na bijna 8 jaar afgesprongen. Ik was toen een jaar of 27. En het is goed dat het is misgelopen. Ik had er toen veel verdriet over, want ik ben heel gelukkig geweest in die relatie. Maar we gingen verschillende richtingen uit. Er werden in de relatie dingen van mij verwacht die ik niet wou. Ik had mijzelf opzij moeten schuiven voor een gezin, voor kinderen. Met wat ik doe, met mijn carrière, is dat toch niet zo makkelijk, denk ik."

Wat wil ik? 

"Ik ben uiteindelijk blij dat het gebeurd is. Die breuk heeft mij de tijd gegeven om na te denken. Wat wil ik. Wat verwacht mijn partner van mij. Wat verwacht de maatschappij van mij. Ik zat echt in een straatje, een richting, die niet strookte met wie ik was. Een heel traditioneel straatje waar heel veel mensen gelukkig van zullen worden, maar dat niet bij mij paste. Ik wilde mijn carrière niet helemaal opgeven om thuis te zitten en enkel voor kinderen te zorgen."

De breuk met haar toenmalige partner betekende ook de start van een nieuw leven. "Ik ben verhuisd. Ik heb heel veel nieuwe vrienden gemaakt en heb zo het belang van vriendschap herontdekt. Ik weet nu nog zekerder dan ooit dat vriendschap één van de belangrijkste dingen is in het leven. Het heeft mij ook tijd gegeven om mij volledig op mijn carrière te storten zonder dat iemand mij daarvoor veroordeelde of mij een schuldgevoel aanpraatte. Ook een voordeel: door even alleen te zijn, besef je sneller of iemand die je ontmoet, je je eigen gang zal laten gaan."

Als een vogel

Intussen heeft Astrid opnieuw een relatie. "We hebben elk onze plek, onze eigen honk. En gezien mijn carrière ben ik - zonder corona dan toch - heel vaak uithuizig. Ik kom aan met een valies, pak een nieuwe valies en vertrek weer meteen, op de meest onmogelijke uren. Een beetje zoals een vogel die op zijn nest landt en even snel weer weg is. Als je een partner hebt die een meer gestructureerd leven heeft, wordt die daar volgens mij gek van. En dat wil ik natuurlijk niet."

"Nu, het staat niet in steen geschreven dat het altijd zo zal blijven, maar ik wil dat niet pushen want eigenlijk werkt zo'n latrelatie wel. De toekomst zal het uitwijzen. Maar het is sowieso anders dan wanneer je jong bent. Je gooit niet meer alles zomaar overboord als je iemand leert kennen. Je hebt je eigen leven, je eigen wereld. In een latrelatie kan en mag iedereen zichzelf zijn. En als je beslist om samen te zijn, dan kies je daar bewust voor en is het een echte meerwaarde."