Christel Van Dyck over het bezoek van Kristien Hemmerechts: "Een vrouw met een ongelooflijke veerkracht"

Dat was dus een fluitje van een cent. Dat is niet altijd zo. Soms vragen gasten wel eens even bedenktijd omdat het toch om een heel persoonlijk gesprek gaat, het gebeurt ook dat ze daarom even willen overleggen met hun partner  en uiteraard zijn er soms agendaproblemen.  Heel zelden dat iemand uiteindelijk nee, zegt maar het gebeurt wel eens. Meestal hebben ze daarvoor een goeie reden. Maar nu niet dus, integendeel. Het was een "ja" met enthousiasme. 

En zo kwam ze ook De Rotonde binnen. Opgewekt, vrolijk babbelend, opgetogen over het gebouw en het fantastische uitzicht op de zee. En dan moest het eten nog op tafel komen. Daar werden nog eens extra goeie punten gescoord. Kortom, een fijne avond waarin ik Kristien heb leren kennen als een zeer warme vrouw, met veel humor .

Een bezige bij ook. Ze kan niet stilzitten. Normaal gezien mag onze gast geen vinger uitsteken. Wij dekken de tafel, brengen het eten en ruimen ook alles af. Helpen is ten strengste verboden, verwennen is onze boodschap. Dat kregen we bij Kristien niet verkocht. Ze draafde mee van de eetkamer naar de keuken en omgekeerd. “Kristien ruimt graag op“ wist haar partner Bart te vertellen. “Ze heeft alles graag op orde.“ 

Ik moest mij ’s morgens haasten om alles “op orde“ te krijgen voor de ontbijttafel want lang voor mijn wekker zou afgaan, hoorde ik al beweging in haar slaapkamer. Een vroege vogel dus ook nog.  

Maar bovenal zal ik haar na ons gesprek herinneren als een vrouw met een ongelooflijke veerkracht. Altijd rechtkrabbelen, ook in de meest moeilijke en emotionele gebeurtenissen in haar leven. En zo waren er wel enkele. Ik weet niet of ik zo moedig zou kunnen zijn. 

Veel stof alweer dus om over na te denken, zondagochtend.