Ik wil nooit ver van mijn ouders wonen!

De roots van Erhan liggen in Limburg en ze zijn voor hem erg belangrijk. Het is met grote warmte dat Erhan vertelt over zijn jeugdjaren in de cité in Ham. 'Er kon me niks gebeuren. Iedereen zorgde voor elkaar. Heel mijn jeugd heb ik dat gevoel gehad,' blikt hij nostalgisch terug op zijn tienerjaren. Om tegelijk te relativeren: 'Ik ben heel lyrisch over de cité, maar het was ook het enige dat ik kende.'

De wereld is meer dan 'de cité'

Dat veranderde toen Erhan naar Brussel ging. Het maakte zijn kijk op de wereld breder en hij leerde dat de wereld meer was dan de cité. 'Ik kende amper Vlamingen. Of om een ander voorbeeld te geven: tot dan was ik nooit in contact geweest met homo’s. In Brussel ging er een wereld voor me open.' 

Een comedian was Erhan nog niet toen hij pas naar Brussel verhuisde. Hij studeerde aan de hogeschool en heeft zelfs een tijdje gewerkt als marketeer, 'met kostuum aan en alles'. 'Het leek alsof ik elke dag naar een bruiloft ging,' grinnikt hij. Even kreeg hij de kans om een carrière uit te bouwen in Turkije, maar dat was verder dan dat uur weg van de ouders, dus keerde Erhan  terug naar België en vond zijn weg naar het podium.

Nieuwe voorstelling

Nu bereidt hij zich voor op de première van zijn nieuwe stuk 'Wamake?'. Het leverde hem een slechte nachtrust op in de Rotonde. 'Dat heb ik wel vaker in de voorbereiding van een première. Komt goed!' verzekert hij.

Erhan Demirci over de liefde voor zijn ouders, de nostalgie van de cité en het eeuwige kind in hem.