Ish: de auteur die niet graag leest

Want de jonge Ish had een beeld meegekregen van wat een ‘auteur’ was. En dat stond mijlenver van zijn realiteit. “Ik dacht altijd: welke auteur leest niet graag? Ik las niet graag – ik lees nog altijd niet veel, het hangt af van het boek. Welke auteur maakt veel de/het-fouten?” 

De 'norm'

Op basis van deze bedenkingen vond Ish dus dat hij onmogelijk een auteur kon zijn. “Zo gaat het vaak: je vergelijkt jezelf met wat je dénkt dat de norm is, je ziet dat je heel wat afwijkingen hebt en dan sluit je voor jezelf de deuren.”
 
Dus schreef hij wel een boek, maar stak hij het in de schuif. “Voor mij was het einddoel bereikt: ik had een roman geschreven.” Gelukkig voor Ish en zijn grote schare trouwe lezers, waren er mensen op zijn weg, die hem aanporden om dat werk uit die schuif te halen, met het gekende succes tot gevolg.