Jef Neve: motorische kluns

Geen wonderkind

Ook al ondertekende hij als jongen zijn eerste composities al met ‘Jef Amadeus Neve’, hij was geen wonderkind zoals zijn grote voorbeeld Mozart. De passie voor muziek was er zeker. Al zijn vrije tijd stak hij erin. Maar toen hij ingangsexamen ging doen voor het Lemmensinstituut, waar hij piano wilde gaan studeren na het middelbaar, was hij er niet zomaar door. Meer nog, hij heeft zich een weg in de opleiding moeten bluffen. Maar waar een wil is...

Geen cadeau

En ook dan heeft hij zijn succes niet cadeau gekregen, verzekert Jef. 

Hard work beats talent dus, Jef Neve is er het levende bewijs van. Nu mag hij over de hele wereld gaan optreden voor gekroonde en andere belangrijke hoofden. Hij geniet van alle kansen die hij grijpt. 

Stopknop

Toch neemt hij de laatste jaren ook meer de tijd om tussendoor alles op pauze te zetten en vrij te nemen. “Ik vind het heel belangrijk om af en toe de stopknop in te duwen en rond te kijken in het leven,” legt hij uit. “Want ik wil op het einde van mijn leven niet terugkijken op een leven dat alleen maar werk was.”
 
Maar geregelde pauzes of niet, de ultieme ambitie blijft hoog liggen. “Mijn ultieme droom is een melodie schrijven die de wereldvrede op aarde teweegbrengt,” vertelt hij bloedserieus en lachend tegelijk.
 
De Rotonde van Jef Neve, over de liefde voor muziek en de zoektocht naar de liefde voor die ander. Een boeiend verhaal met veel bulderlachen. “Stel dat er elke keer een minuut van ons leven af ging als we hier lachten, dan konden we nu onze doodskist gaan bestellen,” besluit Jef zijn verhaal.