Jef Vermassen in De Rotonde: "Ik beschouw het als mijn taak om mensen te informeren, ze hebben daar recht op"

"Ik heb nog de periode meegemaakt dat er weinig aandacht was voor assisenzaken. Een van mijn eerste grote zaken was die van Freddy Horion, die 6 mensen had vermoord. Daar zijn twee of drie minuten filmbeeld van, meer niet. Als dat nu zou gebeuren, staan de zendwagens letterlijk in mijn tuin. Ik heb ooit eens vijf vrijspraken na elkaar gehad, één in elke provincie, de een achter de ander. Als dat nu zou gebeuren, staat mijn tuin vol met journalisten. Toen was daar maar matige aandacht voor. En toen kwam VTM en de concurrentie tussen de zenders en is die aandacht gegroeid. Zo heeft strafrecht een heel andere betekenis gekregen voor de mensen. Er zijn meer uitzendingen over gekomen en je ziet dat het iets is wat de mensen bezighoudt." 

BV tegen wil en dank

"Ik ben inderdaad een BV-advocaat. Eigenlijk bijna tegen wil en dank. Het is allemaal toevallig begonnen, met een wat aparte cliënt van mij die ik bijna letterlijk van de vriesdood heb gered. Televisiemaker Jan Van Rompuy heeft toen met mij contact opgenomen. Het klikte meteen tussen ons en zo heb ik een aantal jaren meegewerkt aan zijn programma 'Jan Publiek'." 

"Men zegt wel vaker dat ik extreem mediageil ben. Ik dan daar enkel op antwoorden dat de eerste vier, vijf jaar dat ik bijna wekelijks in het programma van Jan kwam, niemand wist wie ik was. Onze naam mocht toen zelfs niet vernoemd worden. Dan werd je gesanctioneerd door de Orde van Advocaten. Ook dat is tegenwoordig helemaal anders. Ik deed het omdat ik dacht ik moet het aan de mensen meegeven. Als ik nu weer een boek aan het schrijven ben over seriemoordenaars, is het om mensen informatie te geven, correcte informatie." 

"Ik vind dat je moet profiteren van de voorrechten die je krijgt. Mijn voorrecht is dat ik in de vele assisenzaken die ik gevoerd heb, heel veel dingen heb geleerd. En ik beschouw het als mijn taak om de mensen informatie te geven. De mensen hebben daar recht op. Men zegt altijd dat ik de aandacht zoek, maar ik heb jou niet gevraagd om naar hier te mogen komen, he? Dat is altijd weer het misverstand: dat ik constant probeer om in zoveel mogelijk programma's te verschijnen. Daar is niets van aan."

Jaloezie

"In het begin was er ook heel veel jaloezie van de confraters. Ik had Horion verdedigd en ik wou zijn levensverhaal uitbrengen. Ik vraag altijd aan mijn cliënten om hun leven op te schrijven. Bij Horion waren dat 99 bladzijden, klein geschreven. Ik vond dat zo de moeite dat ik besloot om er een voor- en een nawoord bij te schrijven, met een 40-tal verwijzingen naar wetenschappelijke werken. Even later verschijnt er een artikel in de krant van Louis De Lendecker:  "nu gaat die advocaat ook nog een boek uitgeven over zo'n moordenaar."

Iedereen is daar opgesprongen en meteen moest ik voor de Orde komen om mij te verdedigen. Volgens de Orde was het boek reclame. De kaft waarop een foto stond van mezelf met collega Piet Van Eeckhout moest zwart gemaakt worden, en mijn naam moest verwijderd worden bij het voorwoord, anders zouden ze mij 2 jaar schorsen. Dat was de tijdsgeest toen. Ik spreek van zo'n 45 jaar geleden."

Showbizz Jef

"Op een bepaald moment heb ik de bijnaam 'Showbizz Jef' gekregen. Dat was na het proces van de zogenaamde parachutemoord. Daar heeft men heel lelijk gedaan tegen mij. Die dame was schuldig, dat was héél duidelijk. Ook de jury en het hof waren overtuigd van haar schuld. En toen, plots, keert zich dat tegen mij en ben ik de deugniet die een onschuldig meisje wil laten veroordelen. Dat wordt mij nu nog altijd door veel mensen kwalijk genomen. In de ogen van veel mensen is zij onschuldig. Ze is niemendal onschuldig! Maar goed, de publieke opinie heeft zich toen tegen mij gekeerd. Ik was plots dé boeman van Vlaanderen. Dat moet je er bij nemen."

Een olifantenvel heeft Jef Vermassen naar eigen zeggen niet, maar hij kan het allemaal wel plaatsen. Voor zijn familie is dat anders. "Ik heb vaker doodsbedreigingen gekregen, maar na de parachutezaak was het extreem. Er was politiebescherming, waarvoor ik dankbaar ben, maar het is echt niet leuk om bescherming te moeten krijgen, zeker niet voor je kinderen en kleinkinderen. Maar in onze job loop je inderdaad het risico dat één of andere halve gare zich tegen jou keert en iets doms gaat doen. En nu is het nog erger geworden. Kijk naar Nederland waar een advocaat op straat is vermoord omdat hij iemand verdedigde. Ik hoop dat het niet verder in die richting gaat evolueren want dat is echt niet goed."