Ga naar hoofdinhoud

Luister Live

Programma's

Select

Podcasts

Doe mee

Ik lees graag uit

  • Antwerpen

mis niets!

radio2 top2000

winwin

aha

radio2 stelt voor

test je kennis

De Rotonde

Kim Gevaert in De Rotonde: "Tijdens grote kampioenschappen hielpen strips van Kiekeboe en Urbanus mij om te ontspannen"

zo 11 okt. - 8:00

27 Belgische titels veroverde ze, en er staan nog altijd tal van records op haar naam, maar voor het grote publiek is het vooral de gouden medaille die Kim Gevaert op de Olympische Spelen van 2008 in Peking won die tot de verbeelding spreekt. Het werd meteen het zelf gekozen sluitstuk van haar carrière. Het einde ook van een leven onder bijna constante druk.

"Toen ik jong was heb ik mezelf heel veel druk opgelegd. Ik wilde gewoon alles goed doen. Op school en in de sport. Vooral het vijfde en zesde middelbaar waren zwaar. Ik volgde Latijn-wetenschappen en begon daarnaast steeds meer aan belangrijke wedstrijden deel te nemen. Op een bepaald moment heeft dat een soort kortsluiting in mijn hoofd veroorzaakt en kreeg ik zware slaapproblemen. Ik kon echt niet meer slapen. Ik kreeg mijzelf niet meer gekalmeerd. Vooral tijdens de examens was het moeilijk. Zo erg dat mijn ouders zich afvroegen of ik het wel zou kunnen combineren: universitaire studies én atletiek. Maar uiteindelijk ging het mij op de universiteit beter af dan in het middelbaar."

Tegenwoordig zou er een sportpsycholoog ingeschakeld worden, maar toen was dat nog niet zo de gewoonte

Maar waarom verder studeren? Waarom niet meteen alles op alles op de atletiek zetten? "Een diploma halen leek mij gewoon de volgende logische stap. Toen waren er echt maar een handvol atleten die van hun sport konden leven. Het was voor mij ook een manier om de druk van het presteren wat weg te houden. Want als 18 jarige liep ik goed, ik zette mooie tijden neer, het was veelbelovend, maar niemand had toen ooit durven voorspellen dat ik olympisch goud zou winnen. Dus helemaal voor de atletiek gaan zou niet goed geweest zijn. Zeker niet in mijn hoofd."

Alles kunnen

"Studeren was op zich geen probleem voor mij, maar ik legde de lat gewoon te hoog. Ik wilde de beste zijn in alles. Ik kon niet zeggen, 'dit gaan ze niet vragen' dus dat studeer ik niet. Neen, ik wou alles kunnen. Dat is veranderd op de universiteit. Ik kon meer loslaten, ik moest niet altijd meer de beste punten hebben. Slagen was toen ok."

"Het is op zich wel raar, natuurlijk, alsof ik die twee laatste jaren van het middelbaar een harde leerschool heb gehad, maar dat ik net daarom beseft heb 'neen, zo wil niet leven, die stress hoef ik niet'. Want in vergelijking met veel andere atleten kon ik echt wel vrij goed tegen de druk. En die druk, die was een pak groter dan op school. De Olympische spelen, de verwachtingen van een heel land, het is toch iets anders dan druk die je op school ervaart." 

"Tegenwoordig zou er een sportpsycholoog ingeschakeld worden, maar toen was dat nog niet zo de gewoonte. Ik heb er ook nooit naar gevraagd. Zeker toen ik wat ouder werd, dacht ik altijd, zo lang ik zelf mijn problemen kan oplossen, is het goed. Ik wilde niet afhankelijk zijn van iemand."

"Ik heb vooral gezocht naar zaken die mijn ontspanden. Zo was er met mijn man de regel: na 10 uur 's avonds wordt er niet meer over atletiek gepraat. Bij mijn ouders en vrienden was atletiek ook niet hét gespreksonderwerp. Dat was leuk voor mij. Zo kon ik af en toe loslaten en mezelf zijn. Als de mensen rondom jou overdreven begaan zijn met je carrière, dan pas wordt het moeilijk. Ik kon ook nog gewoon Kim zijn, niet enkel Kim de atlete. Niet alles draaide rond de prestaties op de atletiekpiste." 

Leve Kiekeboe en Urbanus

"Tijdens grote kampioenschappen, de Olympische Spelen bijvoorbeeld, had ik het geluk dat we een hele toffe bende hadden. Allemaal mensen waarmee ik goed kon praten: Elodie, Tia, Cedric én mijn trainer, Rudy. Ook hij speelde een belangrijke rol. Hij was altijd heel aanspreekbaar, rustig, heel menselijk en begripvol, ook als ik mij een dag minder goed voelde. We konden gewoon praten. Dat was heel belangrijk."

"En als ik eens alleen wilde zijn, dan las ik met heel veel plezier een Kiekeboe of een Urbanus strip. Dat kon mij echt ontspannen. Een 'echt' boek lezen dat zat er in zo'n periode niet in, mijn hoofd zat te vol met andere dingen. Maar een leuke strip en een beetje muziek, daar kon ik echt van ontspannen." 
 

Meer zoals dit...

Blijf op de hoogte

Niets missen van radio2? Schrijf je in op de nieuwsbrief en volg ons op facebook en instagram!

Volg ons op
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Jobs

Privacy

Gebruiksvoorwaarden

Heb je een vraag?

Contact

Wedstrijdreglement

Logo UitInVlaanderenLogo Cim Internet