Hoe lang kan je USB-stick nog mee?

Deze drie factoren bepalen de levensduur 

Als je gegevens op een externe plaats opslaat, zijn er drie factoren waar je rekening mee moet houden. 

• Levensduur van het medium zelf. Het is moeilijk om in te schatten hoe lang een bepaald medium (zoals de diskette, harde schijf of USB-stick) meegaat. Over het algemeen mag je ervan uitgaan dat zo'n ding 10 jaar mee kan. Na die periode kunnen er onregelmatigheden opduiken waardoor je niet zeker kan zijn of de informatie die erop staat beschikbaar blijft. 

• Kan de hardware nog gelezen worden? Technologie evolueert constant en dus evolueren ook de toestellen waarin de technologie vervat zit. Niemand heeft nog een computer met een diskette station. En de moderne laptops voorzien ook geen CD lezer meer. Maar het is niet omdat die toestellen niet meer ingebouwd zijn, dat ze helemaal verdwenen zijn. Je kan nu nog altijd diskette stations vinden of CD-ROM lezers die je opgeslagen gegevens kunnen uitlezen. 

• Is er nog software beschikbaar? De manier waarop bestanden worden opgeslagen, evolueert ook. Dat betekent dat er geen garantie is dat een moderne computer verouderde software kan lezen. Denk bijvoorbeeld aan oude zip-bestanden. Niet elke computer kan die ontcijferen. De grote redding komt dan van emulatie. Een apparaat of software functioneert daarbij alsof het een ander apparaat of programma zou zijn. Via een emulatie kan je bijvoorbeeld op een Macintosh-computer Windows-software draaien en omgekeerd. 

Het grootste gevaar komt dus van de kwaliteit van de drager zelf. Hoe goedkoper je harde schijf of diskette ooit was, hoe groter de kans dat de gegevens doorheen de jaren verdwenen zijn omdat de magnetische strip (waarop de gegevens staan) vergaat. 
 

USB-C vervangt de klassieke USB 

Hoewel de klassieke USB-poort nog niet helemaal voorbijgestreefd is, duikt er nu wel op grote schaal een opvolger op. De USB-C stekker. 

De aansluiting is qua formaat net zo klein als een micro USB-aansluiting die al in veel smartphones en tablets ingebouwd zit. Hét grote voordeel van de USB-C is de dubbele connectie. Je kan de stekker in twee richtingen gebruiken waardoor hij nooit ondersteboven zit. Een klassieke USB-stick kan je maar in één richting in een computer stoppen. En dat zorgde bij heel veel gebruikers voor kleine ergernissen.

USB-C wordt al sinds 2014 in steeds meer apparaten ingebouwd. Denk aan computers, laptops, tablets, smartphones, harde schijven, en andere accessoires. 

Is de cloud voor altijd veilig?

Steeds meer mensen zoeken hun toevlucht in de cloud en dat is een goed idee. Alles wat niet op een drager staat, is per definitie beter bestand tegen de tand des tijds. 

Maar daartegenover staat wel dat je voor je opslag afhankelijk bent van een bedrijf. Het is dus altijd een kwestie van vertrouwen. Vanaf het moment dat jij je gegevens in bewaring geeft bij een bedrijf, heeft dat bedrijf er tot op zekere hoogte toegang toe. Je hangt voor de 'samenwerking' dus ook af van de politiek van het bedrijf. 

Opslag in de cloud kan gratis zijn. Maar de trend is dat mensen alsmaar meer bereid zijn om te gaan betalen voor opslag. Het grote voordeel is dat je als betalende gebruiker meer opslagruimte ter beschikking hebt en dat je ook minder afhankelijk bent van de goodwill van een bedrijf. Want tegenover jouw betaling, staat wel meer flexibiliteit van de aanbieder. 

En wat als het cloud-bedrijf de dienst stopzet? Dat is het grootste probleem waarmee je geconfronteerd kan worden. Het zal altijd mogelijk zijn om je gegevens in het geval van stopzetting van het platform te halen. Dat zal allicht veel tijd in beslag nemen en het is mogelijk dat je niet alle bestanden in de oorspronkelijke kwaliteit zal terugkrijgen. Maar voorlopig hebben de grootste aanbieders van cloud-services niet de minste ambitie om de dienst stop te zetten. Google Drive en Sharepoint en anderen zullen nog een hele tijd meegaan. 

Chips en poeder zijn toekomstmuziek

Wetenschappers buigen zich op dit moment over alternatieven voor de klassieke opslagtechnologie. Sommigen zweren bij chips als reddende engel. Er zijn er zelfs die beweren dat we in de toekomst een chip ingepland krijgen waarop allerlei bestanden kunnen opgeslagen worden. Zo'n vaart zal het allicht niet lopen. Er kunnen al chips in hersenen worden ingepland maar de technologie houdt maar beperkte tijd stand. Bovendien is het onduidelijk of de hersenen wel met die chip zullen communiceren. 

Een andere piste is opslag in DNA of in poeders. In theorie is het perfect mogelijk om gegevens op te slaan in chemische molecules. Maar de kans dat de techniek ooit doorbreekt tot in onze woonkamer is klein.