Spits
ma 17 feb. - 4:54
Het nummer gaat over afscheid, een universeel thema waar iedereen zich in kan vinden. “Het is voor mij een heel persoonlijk lied. Ik heb spijtig genoeg vorig jaar afscheid moeten nemen van mijn papa”, vertelt Alex Callier. “Ik schrijf al jaren nummers vanuit het standpunt van een man die daarna door een vrouw gezongen worden, ik ben het dus gewoon om iets heel universeels te schrijven.”
Hooverphonic is ervan overtuigd dat ook een persoonlijk nummer kan scoren op het Eurovisiesongfestival. “Het is een nummer waar iedereen zich in kan vinden”, vertelt zangeres Luka Cruysberghs. “Als Hooverphonic moeten we niet naar het Eurovisiesongfestival gaan om een up-tempo dance nummer te brengen, we gaan naar daar om mensen te raken. En dat moet niet altijd met grote emotie, dat kan ook met kleine emotie”, aldus Alex Callier.
Zelf volgen ze de bevindingen van de luisteraars via YouTube. “We zitten al heel de dag rond de 86% thumbs-up en 14% thumbs-down, wat toch een goed rapport is.” De afgelopen vijf jaar wonnen steeds heel verschillende acts het Eurovisiesongfestival. “Die vreemde eendjes zijn het bewijs dat ons nummer net wél een Eurovisiesongfestival-nummer is, maar natuurlijk bestaat er geen winnende formule.”
Wat ze met hun act en kledij gaan doen, willen ze nog niet vertellen. “Ik twijfel nog tussen een kleed of broekpak”, vertelt gitarist Raymond Geerts. Voor die act van 12 mei werkt Hooverphonic samen met Matthias Lebeer, Hans Pannecoucke en Ignace D’Haese. Die twee laatsten waren verantwoordelijk voor het nummer dat vorig jaar het Eurovisiesongfestival won, Arcade van Duncan Laurence.