"Ik denk dat we het bij deze ene keer gaan houden"

Bij zo'n trailtocht wandelen of lopen deelnemers door de bossen en de natuur, over smalle paadjes en hellingen. In Bosland konden de 1.200 deelnemers kiezen voor 50 of 100 kilometer.

Vanaf een kwart van het parcours had de organisatie op elk checkpunt medische ondersteuning voorzien. 170 vrijwilligers hebben alles in goede banen geleid. Uiteindelijk hebben ruim 980 mensen de eindmeet gehaald. Redenen om af te haken waren vooral pijnlijke voeten of de kou.

En hoe voelt dat, 50 of 100 kilometer wandelen ? 

Voor de ene is 'afzien' de eerste reactie, voor een andere 'zalig'. Maar blaren houden velen er wel aan over, en dan wordt het soms wel wat lastig. Maar de meesten konden toch nog lachen, terwijl ze aan hun laatste meters bezig waren.

's nachts wandelen: koud en tricky

Een heel stuk van het parcours moest in het donker afgelegd worden. En hoewel het parcours heel goed was aangegeven, met fluo bollen, vonden de meesten dat toch niet simpel, zo 's nachts wandelen. Je ziet het pad niet goed, waardoor je moet opletten dat je geen verkeerde stap zet. En dan was het ook nog een erg koude nacht. Als je stapt valt dat nog mee, maar als je even een rustpauze inlast is dat wat anders !

De eindmeet in zicht: heerlijk gevoel !

Een fantastisch gevoel, dat horen we bij de meesten, als ze aankomen na zo een lange tocht. Opluchting ook, dat ze het gehaald hebben. Voor heel wat deelnemers was het ook de eerste keer dat ze zo'n lange tocht maakten. En voor herhaling vatbaar ? "Ik denk dat we het bij deze ene keer gaan houden" was het antwoord van één deelneemster.  "Het was zwaar, maar het voelt wel als een overwinning." En de voorlaatste die over de meet kwam, was boswachter Eddy Ulenaers, de boswachter van Bosland. Hij wilde dat absoluut eens doen, een tocht van 100 kilometer door 'zijn' bossen, en dat helemaal tot aan de eindmeet.