Gemengde reacties op nieuw traject N42 Zottegem-Herzele

De meningen over de heraanleg van de N42 blijven verdeeld. Al tientallen jaren zijn er actiegroepen die zich verzetten tegen de nieuwe weg die tussen Zottegem en Herzele zal komen. Nu de uitvoering wel erg dichtbij lijkt, is er nog steeds protest. Stiller dan vroeger, maar het is aanwezig. Of de nieuwe N42 er degelijk komt, is nog niet zeker. Eerst moet de omgevingsvergunning nog goedgekeurd worden.

Verzet tot de laatste snik

Buurtbewoner Robert verzet zich al jaren tegen de plannen. “Al 50 jaar en ik ben er 86”, klinkt het. “Er wordt hier een schoon landschap vernietigd. En dat mag niet. We hebben betoogd, we hebben met tractors gereden, we hebben heel veel gedaan om de plannen stop te zetten. In het begin waren we met veel mensen die zich ertegen verzet hebben. Maar in de loop der jaren is het verminderd. Er zijn nog weinig mensen die er echt iets tegen willen doen.”

“De mensen leggen zich erbij neer omdat ze merken dat het niet veel uitmaakt”, vult zijn vrouw Paula aan. “Ik niet,” reageert Robert stellig, “tot de laatste snik ga ik mij ertegen verzetten. Maar wie ben ik…”

Verhuizen?

“Gisteren hoorde ik de buurvrouw nog zeggen dat haar man het zou zien zitten om hun huis te verkopen en hier weg te gaan”, zegt een vrouw die op 100 meter woont van waar de nieuwe weg zou komen. “Wij gaan hier niet weg. Ik hoop dat we na een tijd gewoon zullen worden aan de geluidsoverlast. We wonen hier te graag.”

Maar het is niet alleen maar geluidsoverlast waar de betrokkenen over klagen. Bij Geert zou de N42 dwars door zijn tuin getrokken worden: “Mijn grond zou gewoon in twee gesneden worden door de N42. Dat is een probleem, want achter de weg lopen mijn dieren. Ik zou dan niet meer naar de overkant kunnen om mijn dieren daar te plaatsen.”

Veiliger door fietsbrug

Toch zijn er ook voorstanders van het nieuwe traject. De N42 moet er namelijk komen om het verkeer veiliger te laten verlopen. Na enkele onderhandelingen zijn sommige buurtbewoners wel milder geworden. Voor Patricia, van café De Paling, heeft de commotie lang genoeg geduurd. “Ik begrijp beide partijen,”zegt ze, “maar ik hoop nu wel dat het erdoor komt, want het sleept al meer dan 40 jaar aan. In het begin waren we wel bang voor de plannen. Er komen hier veel wielertoeristen voorbij, en die kwamen dan iets drinken bij ons. Maar volgens de eerste plannen zou de meest veilige weg naar ons café afgesloten worden en dan zouden ze hier niet meer terecht kunnen. Gelukkig hebben ze nu besloten om er een fietsersbrug te plaatsen.”

Ook Robert en Paula zouden baat hebben bij die fietsersbrug. Naast hun huis, een beetje verder dan café De Paling, staat een bank. En op die bank kijken ze elke zondag, als het mooi weer is, naar de wielertoeristen. “Als de weg afgesloten wordt, dan wordt het hier maar stil. We zouden het heel jammer vinden om niet meer naar die wielertoeristen te kunnen kijken.”