Koen Loete: "Brexit-gevoel bij verkiezingen in Eeklo"

De “brexit” van Oost-Vlaanderen

Koen Loete had niet kunnen denken dat zijn partij uit de meerderheid zou verdwijnen, omdat het stadsbestuur toch wel wat heeft gerealiseerd. De twee paradepaardjes waarop Loete trots is zijn het ziekenhuis Alma en het sportpark.

          “Dat we daar niet voor werden beloond, dat doet wel iets. Ik was altijd een geëngageerd politicus en mensen hebben dat gewaardeerd. Maar misschien was ik te zichtbaar, en dan kan er metaalmoeheid optreden. Ik ben democratisch: de mensen hebben gestemd, de uitslag is duidelijk en die moet ook gerespecteerd worden. Maar ’t is merkwaardig, het is zo’n beetje als de brexit. Iedereen zegt in Eeklo: ‘dat is eigenlijk niet wat we wilden’, terwijl ze toch wel via hun stem hun keuze hebben gemaakt. Het enige waarvan ik wel geschrokken ben, is dat 1.600 mensen in Eeklo niet of blanco gestemd hebben, en dat is toch wel veel. Want, hadden die mensen wél gestemd, dan had het misschien wel een flinke slok op de borrel gescheeld."

Lief afgepakt

Eeklonaars spreken Loete wel nog aan op straat, maar wel met een beetje meer schroom:

          “Ze denken dat ik in een put gevallen ben, dat ik misnoegd zal zijn, humeurig en dergelijke. En dan verschieten ze dat ik toch nog een goed humeur heb, en met een kwinkslag de dingen toch nog kan relativeren. Maar de emoties zijn wisselend. Ik ben eigenlijk zelfs op de verkiezingsdag zeer professioneel geweest, door eerst een partner te zoeken om een meerderheid te maken, maar niet gevonden. Tegelijk zag ik ook dat het verdriet en de emoties in de partij en in bepaalde groepen in de Eeklose samenleving gekanaliseerd werden. Eigenlijk heb ik pas maandagavond een klein klopje gekregen. Ik ben ook lid van het politiek bestuur van mijn partij, verantwoordelijk voor de lokale besturen, en op maandag moest ik naar Brussel voor een evaluatie van de verkiezingen in heel Vlaanderen. En dan kom je in de namiddag  uit Brussel richting stadskantoor, en dan realiseer je je dat je eigenlijk niet veel relevants meer kan doen, dat je dan ook in lopende zaken bent. En dan komt er echt wel emotie vrij, omdat je denkt: ik heb hier jarenlang flink mijn best proberen te doen, realisaties neergezet die iedereen ziet en erkent, maar tegelijk weten dat wat je nu doet eigenlijk niet echt nog relevant is, want het is voor de volgende beleidsploeg."

Op zoek naar werk

Koen Loete was voltijds politicus, en had geen andere job om op terug te vallen.

          “Ik heb zoals elke mens die zonder werk valt, naar de vacatures gekeken in de krant. Ik las die elke zaterdag om te zien welke organisatie of bedrijf welke mensen zoekt, maar plots ga je onder de titel kijken: profiel, diploma’s, renumeratie, hoe je moet solliciteren… Ik heb een paar vacatures verkend, om te zien of dat iets was voor mij. Er waren ook een paar politieke opportuniteiten op provinciaal niveau, maar dat is niet gelukt. Ik heb ook gekeken in de cultuursector, maar dan betekent dat ook weer ’s avonds en in het weekend werken. En na 12 jaar schepen en 12 jaar burgemeester wil ik toch wel eens weer wat weekends voor mezelf. Ik heb ook iets geprobeerd op Europees niveau, want ik heb ruim 10 jaar gewerkt voor de christen-democraten daar en Europa fascineert mij wel. De Europese Unie zet examens - die ze effectief afnemen - als test op de website. In die test kreeg ik 15 minuten om 20 vragen te beantwoorden, maar mijn tijd was al op na de zevende vraag. En ik dacht: ‘ben ik nu zo verdwaasd? Ken ik niets meer van de Europese Unie?’ Maar een goede kennis zei: ‘de meeste Europese ambtenaren in spe bereiden zich een half jaar voor op die examens, dus het is heel normaal dat je geen antwoorden vindt’.”

Connecties

Koen Loete werkte vroeger voor vijf partijvoorzitters en twee ministers, was provinciaal secretaris voor Oost-Vlaanderen. Hij is lid van het politiek bestuur van CD&V, verantwoordelijk voor de lokale besturen. Hij kent dus wel wat mensen, en nu krijgt hij een “dankjewel” terug.

          “Het gaat niet alleen om connecties, maar ook om het profiel en de expertise die je hebt. Ook tijdens mijn burgemeesterschap was ik lid van het politiek bestuur van de partij, ik heb ook de commissie duurzaamheid van de CD&V geleid, en jonge collega’s begeleid. Zo blijf je dan wel 'in the picture'. En door het feit dat ik ook jarenlang de politieke wereld in Brussel heb ondersteund, zijn er natuurlijk ook de wederkerige loyauteiten die spelen. En dat heeft nu wel geholpen. Ik werk nu op het kabinet van de minister van binnenlandse aangelegenheden Pieter De Crem. Ik ken hem ook al meer dan dertig jaar. De bevoegdheden die hij vandaag heeft, veiligheid en binnenlands bestuur, zijn bevoegdheden waar ik op lokaal en regionaal niveau  deskundigheid heb. Het is niet omdat het een regering van lopende zaken is, dat we niets kunnen betekenen. Er is genoeg werk op het kabinet, en ik kan mij zeker nuttig maken.

Koen Loete denkt toch al na over wat er na de Vlaamse en federale verkiezingen in mei zal gebeuren. Zal hij dan weer een nieuwe job moeten zoeken? Wordt dat dan een job in de publieke of privé-sector? Hij sluit niets uit

          “Elke deur die dicht gaat geeft ook aanleiding tot een deur die opengaat. Ik ben nog 15 jaar beroepsactief, en ik wil mij nog gedreven inzetten, binnen of buiten de politiek”