“ZIJDE GREET?”: Kookouders Sarah en Tony gaan op kamp met Zeescouts naar Hulst

Tony Baeckelandt (41) en Sarah Soulliaert (36), allebei uit Gent, hebben een gemeenschappelijke passie: koken. Tony als hobbykok, Sarah professioneel als chef-kok. Allebei hebben ze kinderen in de Zeescouts De Wilde Eend in Drongen en gaan ze mee op kamp als kookouder. Tony al voor de derde keer, Sarah voor de tweede keer. “Mijn zoon Louis ging drie jaar geleden voor het eerst mee op kamp, met een bang hartje was dat op die leeftijd. Op dat moment vroegen ze nog kookouders mee en heb ik toegezegd. Omdat ik graag kook uiteraard, maar ook een beetje voor Louis. En het is me toen zo goed bevallen, dat ik nu al voor de derde keer meega,” legt Tony uit.

Wereldse keuken

Dit jaar gaan ze tien dagen naar Hulst, net over de Nederlandse grens. Tony doet dat in z’n mobilhome, want “tien dagen in een tentje is niet meer aan mij besteed, ik moet comfortabel slapen om de volgende dag fris paraat te zijn om te koken,” lacht Tony. Sarah en Tony gaan dus tien dagen lang koken voor een 50-tal kinderen tussen acht en tien jaar. Alles moet dus op kindermaat. Al betekent dat zeker niet elke dag balletjes in tomatensaus of frietjes met hamburgers. “Nee, we gaan uiteraard wel eens spaghetti maken. Maar zorgen ervoor dat we ook bij de andere maaltijden met veel verse groenten werken,” legt Sarah uit, “en we zorgen ook dat ze veel vers fruit eten.” Omdat de leiding dit jaar voor het thema ‘werelds’ koos, gaan Tony en Sarah dit ook doortrekken in de maaltijden. Een Engels ontbijtje, eens pannenkoekjes. Voor warme maaltijd gaan we verschillende werelddelen af. “Naast de Belgische boerenkost, een Amerikaanse burger, Italiaanse pasta, gaan we bijvoorbeeld ook eens de Chinese toer op met een bami en miniloempia's. Of eens een curry, een lichte dan. Want afkruiden is één van m’n specialiteiten,” zegt Sarah, “het geeft voor de kinderen meer smaak en ze leren ook nieuwe dingen kennen.” (lees verder na de foto)

Meegaan als kookouder betekent niet enkel koken, Sarah en Tony zijn soms ook wel wat vervangouder. “Vooral bij het afwassen komen er verhalen naar boven, en ook wel eens traantjes. Dan weten we meteen de achterliggende ruzietjes. Maar we krijgen dan ook vaak complimentjes over het lekkere eten, en dat is natuurlijk heel fijn.”

Levering

Tien dagen koken, betekent dat dan eten meenemen voor die lange periode? “Nee,” legt Tony uit, “we doen alleen een bestelling voor de eerste twee dagen die we daar laten leveren. Nu zijn dat bijvoorbeeld de ingrediënten voor pasta bolognaise. En al drank en schoonmaakproducten.” Elke avond wordt besproken wat de dag nadien zal geserveerd worden. We leggen dat aan de leiding voor en dan kunnen zij een woordje uitleg geven over dat land. (lees verder na de foto)

En hoe zit het met materiaal? Moeten ze alles meenemen? “Dit jaar niet, we hebben daar een semi-professionele keuken ter beschikking. Dus dat is ideaal,” zegt Tony. Sarah vult aan: “Toch nemen we een en ander mee: potten, kommen, stoeltjes. En ik wil wel altijd m’n eigen messenset mee, eigen aan een chef-kok.” Tony vertrekt nooit zonder z’n koffertje met barbecuespullen. En niet te vergeten: de sommelier (kurkentrekker, nvdr) van Sarah. “Nadat we een hele dag gekookt hebben, zijn we best wel moe. Dan verdienen we het om een flesje wijn open te trekken,” knipoogt ze.  (lees verder na de foto)