Peter Van de Veire: taart ter ere van overleden grootmoeder

“Ik weet nog dat zondagochtend de telefoon ging: het is gedaan. Dat was de eerste keer dat iemand zo dicht bij mij dood ging.”

Lijdensweg

De familie had de dood van de grootmoeder nochtans zien aankomen. Twee jaar lang was ze ziek. Een lijdensweg. “We hebben haar zien aftakelen van een kloeke, sterke vrouw, tot een hoopje mens.” 

Haar overlijden was daarom voor Peter en zijn ouders een vreemde soort van opluchting: ze is van de ellende af.

Taart

Nadat ze haar waren gaan groeten, zijn ze bij de bakker gestopt voor taartjes. “En dan zijn we thuis met ons drieën aan de tafel gaan zitten waar we normaal altijd met ons vieren zaten. Dat gaf rust.”  

Ook voor de begrafenis werd er flink getafeld. “Bij ons in de streek wordt er na de begrafenis een rijkgevulde tafel voorzien: aperitief, voorgerecht, hoofdgerecht, dessert. Alles erop en eraan, zoals ze het gewild zou hebben: van je afscheid een feestje maken. Dat vond ik zo schoon.”