Eddy Planckaert: "Je beste vriend kan op één seconde je ergste vijand worden"

Eddy moest zijn wielercarrière abrupt stopzetten door rugproblemen. Daarna startte hij een zakencarrière in een houtbedrijf, maar dat liep faliekant af. Het bedrijf werd failliet verklaard en de Planckaerts moesten van nul opnieuw beginnen. Een dure levensles, die hij nog lang niet vergeten is. “Al hun geld investeren in het buitenland, dat gaan mijn kinderen niet doen. Alles wat in je eigen hof staat, is van jou. Staat het bij je buurman, en krijg je ruzie met je buurman, dan is het niet meer van jou. Zo simpel is het. Je beste vriend kan op één seconde je ergste vijand worden." 

Eddy geeft in het gesprek met Kim toe dat hij door het gedrag van zijn zakenpartners heel erg diep heeft gezeten. "Ik heb momenten gehad dat ik dacht: 'dit gaat een familiedrama worden.' Ik voelde mij echt alsof ze mij dood hadden gemaakt, verbrand tot as, in een potje gezet op de schouw als sieraad. Je ziet je kleine kinderen lopen en je weet niet wat je moet doen. Dat was toch niet simpel. Gelukkig waren wij er als een familie voor elkaar. Dat was de enige steunpilaar. Ik heb serieus geschift en geselecteerd in mijn vrienden.” 

"Ik weet niet waar ik een familieband als deze nog ga vinden"

Toch ziet Eddy ook het positieve in van het faillissement. “Ieder huisje heeft z’n kruisje. Maar aan de andere kant, de familieband die wij nu hebben... Kleinkinderen, grootouders: het lijkt één kom bloed, waaruit ze allemaal dezelfde worsten hebben gemaakt. Als het allemaal anders was gelopen en ik was een schatrijke mens, zou de liefde van mijn familie er nog geweest zijn? Dat geloof ik niet. Wij hebben afgrijselijke dingen meegemaakt samen, dat is uniek. Ik mag de wereld rondreizen, ik weet niet waar ik zo'n band nog ergens ga vinden.” 

Blij zijn met de eenvoud van het leven

“Het echte leven is iets anders dan het materiële, en daar zit ik in gebeiteld, denk ik, in het échte leven. Gelukkig zijn met de eenvoud die er is. Dat is voor mij het belangrijkste. En dat mijn gasten content zijn. En meer is er niet in het leven. Je zit hier gevangen op aarde, je moet ondergaan wat er gebeurt. Ik ben daarvan overtuigd. Ik was er in m’n leven op een bepaald moment heel ver in aan het gaan, ik dacht alleen maar over het leven na en ik was alleen maar aan het filosoferen. Ik ging het ontstaan verklaren, ik ging Einstein worden, als het ware. Maar Ivan Heylen heeft me toen weer op het juiste pad gezet. Hij zei, ‘kameraad, je moet de gulden middenweg zoeken.’ Dat heb ik toen ook gedaan.” 

Hoe sterk de familieband van Eddy met zijn kinderen en kleinkinderen onderling mag zijn, het contact met zijn eigen broers en zussen is verwaterd. “Ik vind het enorm jammer, maar ik heb zoveel meegemaakt dat ik het kan plaatsen. Er is geen ruzie, maar vergeet dat niet, het waren vreemde momenten in mijn leven. Een dochter zwanger op haar 16... De Planckaerts zijn trotse mensen, maar ze zouden nu ook trots mogen zijn op wat wij verwezenlijkt hebt. Ik hoop wel dat het weer goed komt natuurlijk.” 

Lees ook de andere verhalen