De Rotonde
“Plots had ik er 4 halfbroers en -zussen bij”
wo 30 nov. - 2:44
Elodie Ouédraogo is geboren in België, is afkomstig van Burkina Faso en heeft goud gewonnen op de Olympische spelen...
Dat Elodie Ouedraogo als kind achtergelaten werd in België door haar moeder, is al vaker verteld. De moeder was een afwezige figuur in haar leven. Maar hoe zat dat dan met de vader, wilde Christel Van Dyck weten. “Als je hier vijf donkere mannen op een rij zet, kan ik daar mijn vader niet uit halen,” is haar duidelijke en pijnlijke antwoord.
België, mijn thuis
Elodie Oueadraogo groeide op in een kleurrijk gezin: 2 adoptiekinderen, 2 biologische kinderen en 1 pleegkind, zij dus. Haar biologische moeder daagde nu en dan nog eens op in haar leven, maar haar thuis was in België. Ze voelde ook weinig nood aan een terugkeer naar haar roots, Burkina Faso.
Tot haar pleegvader, haar papa, ernstig ziek werd, en ze moest afscheid nemen. Toen besefte Elodie: het kan plots gedaan zijn. En dan wil je schoon schip gemaakt hebben. Toen Martin Heylen haar in die periode vroeg om voor zijn programma ‘Heylen en de herkomst’ naar het geboorteland te reizen en haar familie te ontmoeten, was de tijd hiervoor rijp. En ze ging. Maar de hoge verwachtingen werden niet ingelost.
Vragen & foute antwoorden
Elodie ontmoette nog 2 zussen en een broer van haar die ginder woonde. Ze praatte met haar moeder. “Ik ging voor antwoorden. Ik heb antwoorden gekregen. Helaas niet de antwoorden waar ik op gehoopt had.”
Op een feest ter gelegenheid van haar terugkeer naar haar geboortegrond kreeg ze plots telefoon. Haar vader. “Maar voor mij is dat een vreemde man aan de telefoon. Als je vijf donkere mannen op een rij zet, ik kan mijn vader daar niet uit halen. Ik weet niet wie dat is. Ik heb daar in mijn leven ooit één brief van gekregen, en een kettinkje toen ik 18 jaar werd. Hij wist hoe me te bereiken. Maar heeft dat nooit gedaan.”
In Burkina Faso ontmoette Elodie ook de nieuwe vrouw van haar vader. En vier halfbroers en –zussen van wie ze niet wist dat ze die had. “Ook zij hebben geen enkele moeite gedaan ooit om contact met me op te nemen. Niks."
Veel meer kansen
Toch wil Elodie het verhaal positief eindigen. “Ik heb me nooit ‘achtergelaten’ gevoeld in België. Door in België te blijven, heb ik veel meer kansen gekregen dan mijn zussen bijvoorbeeld. Ik besef dat heel goed. Wat ik wél jammer vind, is dat ik eigenlijk alles had om het beste van twee werelden te genieten. En die kans heb ik nooit gekregen.”
