radio2 spits
Presentator Peter Hermans werd gepest op school: "Ik leef enorm mee met Elias en vele andere tieners. Na 40 jaar ben ik het nog steeds niet vergeten"
do 16 dec. - 4:12
"Toen ik het verhaal van Elias hoorde, moest ik denken aan mijn kinderjaren. Ik ben altijd een bolleke geweest", vertelt Peter Hermans in Radio 2 Spits. "In de lagere school was mijn zus 'de dunne' en ik 'de dikke'. Ik was een heel stil gastje. Zij was wat strijdvaardiger dan ik en heeft wel eens in de hoek moeten staan omdat ze op de vuist durfde gaan met de pestkoppen.
Vanaf het derde middelbaar werd het voor mij alleen maar erger. Ik zat op het Atheneum in Diest. De pesters werden sterker en groter, ik bleef hetzelfde. Ik werd daar ook wel eens uitgescholden met 'hé, gij zen dikke!'. Je laat het passeren maar na een tijdje begin je je anders te voelen dan normaal. Tijdens de turnles sprong ik minder vlot over de bok dan mijn andere klasgenoten. De leerkracht lichamelijke opvoeding zette me al snel aan de kant om de tijden van anderen te registreren. Niet echt bemoedigend."
"Op een gegeven moment was ik het zo beu dat ik begon te spijbelen. Ik deed alsof ik me niet goed voelde zodat ik naar het rustlokaal mocht. Tot het mij echt te veel was. Ik gaf de grootste pestkop van de bende -een reus van een kerel- een schop in zijn edele delen. Uiteindelijk was ik degene die naar de strafstudie moest."
"Gelukkig waren niet alle leerlingen pestkoppen en had ik wel vrienden. En gelukkig bleef het bij mij ook bij verbale agressie. We zijn nu meer dan 40 jaar later en ik ben het nog niet vergeten. De hele affaire heeft me later wel mondiger gemaakt. Het is misschien ook de reden waarom ik doe wat ik nu doe, maar pesten mag absoluut geen excuus zijn.
Ik leef enorm mee met Elias en vele andere tieners. Ik kan nog altijd niet vatten wat voor een roofdier een mens kan zijn. Zo'n dingen kunnen niet meer. Het is onbegrijpelijk dat op school geen enkele leerkracht de situatie van Elias in de gaten had."
De getuigenis van Peter maakt heel wat los. "Ik ben enorm geschrokken wat voor een impact een bericht op facebook kan hebben. Ik zie dat veel mensen zich in dit verhaal herkennen en dat is spijtig." Hij heeft dan ook een belangrijke boodschap voor alle Eliassen in de wereld. "Ga niet op de vuist maar laat zien dat je haar op je tanden hebt. Praat er vooral over met mensen. Ooit komt het goed!"