West-Vlaams met Chris Dusauchoit: "brielen"

Heb je die waanzin gezien aan de containerparken? Nergens in het land staat nog een file, tenzij aan de containerparken. Al die doe-het-zelvers die plots zin hadden om alles keurig van hun erf of van hun zolder of uit hun kelder te hebben die stonden daar. Je weet hoe we zo’n doe-het-zelver noemen in het West-Vlaams, liefst met een negatieve bijklank? Een "bricoleur". Prutsen, oplappen, muren zetten zonder waterpas, klussen in je zondagse kleren dat noemen wij "bricoleren". Er is zelfs een winkelketen – nu helaas gesloten – voor dat soort mensen, ik ben er trouwe klant.

"Brielpot!"

Er zijn trouwens nog wat West-Vlaamse woorden die beginnen als een stukje Franse kaas - meer bepaald brie - en die in diezelfde sfeer zitten. Iemand die zit te knoeien en te morsen dat is een "brielpot".  Het werkwoord is "brielen", en het zelfstandig naamwoord is "briel", iets wat natuurlijk geweldig hard op brol lijkt.

Brielen is tussen haakjes - en ik wil niet met modder gooien - een deelgemeente van Ieper. Als het weer mag ga ik daar zeker eens een kijkje nemen.

Maar goed om op die containerparken terug te komen, ik zag ook mensen die met hun aanhangwagentjes vol bouwpuin naar het containerpark waren getuft. En dat brengt mij naar nog een West-Vlaams woord dat evenzeer begint als Franse kaas, namelijk "briekeljong". Dat is gewoon steengruis of steenbrokken, rechtstreeks uit het Frans wellicht waarin een steen nog altijd "une brique" heet.