Acteur Stefaan Degand over de dood: "Als het gedaan is, is het gedaan"

"Ik heb geen bucket list. Ik heb die ook niet in mijn hoofd zitten. Ik moet daar zelfs niet over nadenken. Ik heb geen droom. Ik heb geen wensen. Ik geloof niet, totaal niet. Ik ben katholiek opgevoed, ik moest iedere zondag mee naar de kerk maar ik had al snel door dat het allemaal flauwekul is." 

"We moesten gaan biechten met de klas. Ik verzon maar iets. Liefst de meest extreme dingen. Ik zei dat ik mijn buurman had vermoord. Dat vond ik wel grappig. Dat ik het lijk was gaan verstoppen in een bos. Ik verzon gewoon biechtverhaaltjes." 

"Ik ben totaal niet gelovig. En ik geloof echt dat er niets is. We moeten het hier en nu doen. We zijn hier maar eventjes op deze aardkloot en als het gedaan is, is het gedaan. Ik kan mij natuurlijk gigantisch vergissen."

Niets sterretje

"Als Mila mij vraagt waar mama is, vertel ik haar de waarheid. Ze is er niet meer. Ze is dood. Maar ze zit in ons hart voor de rest van ons leven. Maar niet: mama zit op een betere plek, mama is een sterretje. Want het is gewoon niet waar. Als Mila dat wil geloven, dan mag ze dat van mij. Dan is dat haar waarheid. Maar ik ga haar dat niet opdringen."

"Zeggen dat iemand op een betere plek is of een sterretje, daarmee kwets je iemand. Je kwetst iemand harder door niet te willen kwetsen. Als een meisje jou niet leuk vindt, dan kan ze beter zeggen: ik vind jou niet leuk. Want als ze zegt: ik vind je wel grappig, en leuk, maar ik weet het niet goed, ik wil nog een jaartje op wereldreis. Dan wil ze je niet kwetsen, maar dan ben je nog meer gekwetst. Dat is ook zo met de dood. Je kan beter de waarheid zeggen."

"Los het op" 

"Mijn eigen kind de dood onthouden, besparen, vergoelijken, romantiseren? Neen, nooit. Ik denk zelf ook niet na over de dood. Nooit. Ook niet over mijn eigen dood. Ik denk: 'Los het op'. Ik zal het niet meer weten! Ik zal het niet horen, niet zien, niet voelen, niets." 

"Voor de achterblijvers ligt dat anders. Want mensen zeggen wel eens - mijn vrouw heeft dat ook ooit tegen mij gezegd - 'als ik er niet meer ben, mag je verdrietig zijn, maar je moet vrolijk verder'. Dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan, natuurlijk." 

"Ik weet niets over de dood. Alleen dat het de allerslechtste uitvinding is. En ik begrijp dat voor sommige mensen geloof troostend kan werken op het moment van het afscheid. Toen mijn moeder op haar sterfbed lag, fluisterde haar broer in haar oren: 'Doe de groetjes aan mama en papa'. Ik vond dat heel mooi, maar ik dacht meteen: 'Dat gaat niet gebeuren'."