Lisette mag na 160 dagen in het ziekenhuis door corona naar huis: “Er zijn momenten geweest dat het eigenlijk gedaan was. Er was geen hoop meer"

“Dit is een kippenvelmoment. Het is heel moeilijk te snappen na deze rollercoaster van emoties waar we in zaten. Dit is een fantastische dag voor ons. Ook voor mijn moeder. Het is niet te onderschatten om zo lang gehospitaliseerd te zijn. Het is een hoogdag die we nooit gaan vergeten!”

“We staan buiten aan de ingang van het ziekenhuis. Door de coronamaatregelen mogen we niet naar binnen, want er wordt maar één persoon per patiënt binnengelaten. We staan met de naaste familie haar buiten op te wachten als verrassing wanneer ze straks het ziekenhuis verlaat.”

Het coronavirus

“Alle medicatie die er is, had ze al gekregen. Dokters en verplegend personeel hebben er alles aan gedaan om mijn moeder te helpen. Als je dan hoort dat mensen zeggen dat corona niet zo erg is… We weten als familie dat het wel erg is.”

“Wij zijn dagelijks gebriefd geweest, ’s ochtends en ’s avonds, over de toestand van mijn moeder. De toestand is ook werkelijk heel kritiek geweest. Er zijn momenten geweest dat het eigenlijk gedaan was met mijn moeder. Er was geen hoop meer. Uiteindelijk heeft ze zich er toch door gevochten. Daarom spreken de dokters van een mirakel.”

Het herstellingsproces

“Er zijn heel veel verhalen van coronapatiënten die geen reukzin meer hebben, maar dat is bij haar niet. Het fysieke merkt ze zeker wel nog. Ze is heel vermoeid en kortademig, dat zijn dingen die wel nog aanwezig zijn. Ze kan stappen met een rollator. We hopen dat dit, vanaf ze weer in haar vertrouwde omgeving is, alleen maar verbetert. We hadden nooit gedacht ze in deze ‘goede’ toestand zou verkeren. Het is prachtig!”

“Als we thuis komen, geven we wel geen feestje. Dat wringt dan weer. We zijn zodanig bezig geweest met corona waardoor we het heel voorzichtig spelen. Nu zijn wel wat naasten, vrienden en familie haar aan de voordeur thuis aan het opwachten, maar mét mondmasker en voldoende afstand. Ze willen even dag zeggen. Maar dan moet mijn moeder ook weer in haar bubbel. Ze is coronavrij sinds 1 mei. De schade van het virus was wel nog aanzienlijk, maar dat is dan gebeterd. Gezien de lange periode dat ze behandeld is geweest, is haar immuunsysteem zodanig aangetast dat we moeten opletten met verkoudheden en griepjes. We doen het voorzichtig!”

“Dit zijn dingen waar geen uitleg voor nodig is. Je neemt dit als familie gewoon met twee handen aan. We zijn zo ontzettend blij. Ik heb er geen woorden voor. Er moet misschien toch iets zijn hier boven ons? Iets waar we niet over kunnen oordelen of beschikken? Het is echt fantastisch!”