Yves Coemans van de Gezinsbond: "Zakgeld is een springplank naar een zelfstandig budgetbeheer"

Zakgeld stijgt met de leeftijd

"De Gezinsbond heeft een 1000-tal ouders bevraagd over het zakgeld en we stelden daarbij vast dat het zakgeld stijgt met de leeftijd. De cijfers die we kregen uit het onderzoek liggen tussen grote uitersten. Vandaar dat we eerder focussen op de mediaan. Dat wil zeggen: de helft van de jongeren heeft minder en de andere helft heeft meer zakgeld. Als we kijken bij de jongsten, de 12- en 13-jarigen, zien we dat zij 26 euro per maand krijgen. De 14- en 15-jarigen krijgen 30 euro per maand. De 16- en 17-jarigen krijgen 50 euro per maand en de 18-plussers krijgen 100 euro per maand. De meeste kinderen kregen hun zakgeld per maand", zei Yves Coemans in 'Spits'.

Een springplank naar een zelfstandig budgetbeheer

"Je zou verschieten van hoeveel jongeren extreem veel zakgeld krijgen. Bij de 18-plussers was het meest extreme bedrag aan de laagste kant 15 euro per maand en het hoogste bedrag was 1.743 euro. Dat is een maandloon. We vermoeden dat er hier sprake is van rijke ouders en dat dit een universiteitsstudent is, die daarvan zijn kot en de rest moest betalen."

"Wij gaan er van uit dat zakgeld een springplank is naar een zelfstandig budgetbeheer. Zakgeld moet door de ouders meer ingezet worden als financiële opvoeding. Dat kan je door bijvoorbeeld een deel van het zakgeld te laten besteden aan het kledingbudget. Dat lijkt ons ideaal om budgetbeheer onder de knie te krijgen", zei Yves Coemans.

Onderhandelen

"Het juiste bedrag hangt af van wat de ouders willen dat de jongeren met het zakgeld gaan doen. Daarbij merken we dat ouders nog veel te weinig praten over geld in het algemeen, maar ook over het zakgeld. Ouders moeten met hun kinderen goed afspreken wat ze met het geld mogen en moeten doen. Als de jongeren zelf hun kleren kopen, dan moeten ze meer zakgeld krijgen. Een lager bedrag volstaat als ze alleen maar een drankje op school moeten kopen. We laten het bedrag over aan een soort onderhandeling tussen ouders en kinderen", besluit Yves Coemans.