Toch geen Duits veldhospitaal onder de grond in Wevelgem

Jan Vancoillie woont in Wevelgem, hij is historicus met een passie voor de Wereldoorlogen. Nadat hij over de ontdekking van KW-journalist Christophe Lefebvre hoorde, is hij meerdere keren naar het gemeentearchief geweest. Vanmiddag heeft hij daar nog een kaart bestudeerd en nu is hij helemaal zeker. "Dit is geen Duits veldhospitaal, maar wel het hoofdkwartier van de passieve luchtbescherming."

In 1941-1942 gebouwd

De passieve luchtbescherming was de voorloper van de civiele bescherming, het was toen een gemeentelijke dienst. "De bunker werd in 1941 of 1942 gebouwd, in opdracht van de gemeente", zegt Jan Vancoillie. "Ik zag op de plannen dat hij 20 meter lang is en 8 meter breed. Dit was de grootste schuilplaats, omdat het het hoofdkwartier was. Maar er werden er nog een 30-tal gebouwd, waar de mensen konden gaan schuilen tegen luchtaanvallen. Als de sirene ging, moest je in de dichtstbijzijnde schuilkelder gaan schuilen."

Bescherming tegen luchtaanvallen

"Er hebben zo goed als zeker mensen geschuild in deze bunker", beaamt ook historicus Franky Bostyn van het War Heritage Institute. "Want de grootste bombardementen tijdens de Tweede Wereldoorlog kwamen in 1943 en 1944. Dit is zonder meer een boeiende ontdekking, maar het is dus niet de spectaculaire ontdekking van een Nazihospitaal. De gangen in de bunker zijn trouwens niet breed genoeg om er met een brancard door te kunnen."

"De meeste schuilplaatsen werden na de oorlog weer afgebroken", vertellen de historici. Maar dit hoofdkwartier is dus bewaard gebleven. "Tijdens de Koude Oorlog werden de ingangen zelfs nog hersteld", weet Vancoillie. "Maar naast dit hoofdkwartier, zijn er zeker nog twee andere schuilplaatsen in Wevelgem bewaard gebleven. Maar ze staan onder water, je kunt er dus zeker niet in."