Reageren op coronaregelbrekers: "Dan zeg ik vriendelijk, 'u staat wel wat te dicht hé'"

Het is niet voor iedereen even gemakkelijk om iemand anders daarop aan te spreken: "Waar ik woon, wordt er heel heel veel gewandeld, maar tot mijn zeer grote ontsteltenis, zie ik zoveel mensen in groep die gewoon geen mondmaskers dragen. Ik word daar zo boos van, maar ik durf niets te zeggen", vertelt Chris van Gulck uit Herselt. 

Ook  Anita Devlaminckx uit Geraardsbergen heeft er niet de beste ervaringen mee: "Ja, ik durf te zeggen dat ze méér afstand moeten nemen, een mondmasker moeten opzetten of het juist dragen. Maar het wordt zeker niet altijd in dank aangenomen."

"Dan zeg ik vriendelijk en lachend: 'u staat wel wat te dicht hé'."

Gelukkig zijn er ook verhalen die hoop geven, en die tonen dat het ook anders kan. "Als iemand te dicht achter mij staat in de supermarkt, draai ik mij om en zeg heel vriendelijk en lachend: 'u staat wel wat te dicht hé.' Tot hiertoe gaan ze dan een stap achteruit. Wat ik ook soms doe is mijn kar draaien aan het einde van de band en zelf eerst in de rij volgen en dan pas mijn kar achter mij om leeg te laden. Dan staan de mensen sowieso al minstens op een dikke meter", klinkt het bij Mieke Nys. 

Ook  Wiesje Maeriën uit Geel durfde voor zichzelf op te komen: "Ik ben over een paar weken nog iemand tegen gekomen die er echt geen aandacht aan schonk en die wel echt in mijn buurt was en dan heb ik beleefd gevraagd om achteruit te gaan. Wat dan wel gelukt is."

Bij Katrien Stegen klinkt een gelijkaardig verhaal: "Onze school ligt in Brussel en wij moeten met onze kinderen de metro of bus nemen naar de turnzaal en het zwembad. We proberen de kinderen in één groep te houden en te vermijden dat er andere mensen tussen lopen of zitten. Als er iemand in de buurt van de groep zijn mondmasker niet of niet goed aan heeft, zeg ik er beleefd wat van. Dat heeft nog nooit tot problemen geleid."