"Als er 'zwangerschapstest' op een winkellijstje staat, heb je ineens een heel verhaal"

Wat begon met één lijstje voor gekookte hesp, geraspte kaas en witloof eindigde in een verzameling van meer dan 2.500 winkelbriefjes. "Ik vond het grappig dat ik wist wat die persoon 's avonds zou eten en dus hield ik het briefje bij", vertelt Wim. "Later las ik ook de briefjes die in winkelkarren bleven liggen en stak ik ze in mijn jaszak. Vier jaar lang stapelden die briefjes zich thuis op zonder dat ik het besefte, maar nadien ging ik er echt naar op zoek." 

Openbare dagboeken

Door de briefjes komt Wim veel te weten over de mensen die ze schrijven. "Je schrijft zo'n briefje voor jezelf of voor je partner. Daardoor moet je je nergens voor schamen. Soms staan ze vol schrijffouten of zijn ze heel slordig geschreven." Ook de producten die de mensen kopen verklappen veel. "Zeker als er losse krabbels of anekdotes bij staan", zegt Wim. "Als iemand bijvoorbeeld een zwangerschapstest nodig heeft, weet ik meteen veel over die persoon.

Anti-lijstjes en chemische verbindingen

Wim moet vaak lachen met de briefjes die hij tegenkomt. "Ik heb er een waarop staat "geen Solo en wc-eend". Een soort anti-boodschappenlijstje met wat ze al veel in huis hebben en dus niet meer moeten inkopen. En ooit vond ik ook een lijstje waarop zout, suiker en water in de chemische afkorting geschreven waren. Ik denk dat die persoon in de chemische sector werkte." 

Tentoonstelling

Vorig jaar organiseerde Wim een tentoonstelling met zijn verzameling. Sindsdien zoekt hij de lijstjes niet meer op maar hij neemt ze wel nog mee naar huis als hij er tegenkomt. En daar moet hij blijkbaar niet veel moeite voor doen. "In de Colruyt kom ik er vaak tegen. Tussen de grote klemmen op de kar laten klanten heel vaak hun briefjes achter."

Foto's: Gust Peeters